10, 9, 8, 7, 6, ..........

Het aftellen is begonnen, het jaar 2010 zit er bijna op en net als zoveel mensen kijken ook wij terug naar wat er allemaal gebeurd is. Het was voor ons een heel druk maar ook erg leuk jaar.

Wij zijn trots op ons zelf dat we de stap hebben gemaakt om daadwerkelijk ook in Canada te gaan wonen en nog meer trots op onze meiden, dat ze zich zo goed hebben weten aan te passen.

We voelen ons hier thuis en hopen hier de komende jaren ook gelukkig te worden. We zijn er nog niet ook dat beseffen we ons.

We hebben een rustige kerst gehad maar de meiden hebben zich prima vermaakt met de cadeau's, vooral de wii viel in goede smaak. Ik wil alle kerstmannen bedanken die hieraan hebben meegewerkt.

Ho Ho Ho Merry Christmas!

Wij willen iedereen in Nederland en Canada fijne feestdagen toewensen en een heel gelukkig nieuwjaar en dat iedereen het beste haalt uit 2011!!!

Hier gaat verder alles z'n gangetje ondanks dat ik m'n been gebroken heb, je zou denken dat ik nu zeeen van tijd heb om te relaxen maar er moet nog steeds van alles gedaan worden in het huishouden wat niet altijd kan wachten, de was en eten bijvoorbeeld. Alleen ik doe er nu veel langer over, daardoor ben ik wel eens over de grens gegaan en moest ik de dag erna noodgedwongen de hele dag op de bank met m'n voet omhoog, dus toch maar meer taken laten liggen of uitbesteden! Afgezien van dat gaat het wel goed met het herstel (iedereen nog bedankt voor de lieve berichtjes en mailtjes) de beenbreuk op zich heeft me niet zo'n pijn gedaan, het zijn meer mijn spieren die uiteraard ook een flinke optater hebben gehad. Afgelopen maandag ben ik bij de huisarts geweest voor controle (nee dat wordt hier niet door een orthopeed gedaan tot mijn grote verbazing) en ik moet tot 10 januari onbelast blijven lopen maar ik mag wel op de bank met m'n spalk af m'n voet zoveel mogelijk gaan bewegen. Dit om te voorkomen dat ik straks m'n voet amper kan bewegen als ik weer mag beginnen met lopen en dat is wel lekker moet ik zeggen. Mijn krukken draaien ondertussen overuren, heb ik ze niet in gebruik dan Janske wel en anders Sarah (foto's volgen nog)

Janske en Sarah hebben ondertussen al vakantie gekregen en Tontje heeft ook vrij, hij heeft deze week maar 1 dag moeten werken dus dat is ook wel fijn voor ons allemaal. Verder bereiden we ons langzaamaan op kerst voor, de kerstman komt dan langs (hopen de kinderen). Gelukkig was ik hiervoor al klaar voordat ik mijn been brak. Op 1e kerstdag maken we een kerstdiner voor ons zelf. Het is wel even wennen dat we niet naar familie hoeven en ik niet hoef te werken.

Het zal hier wel wit zijn met kerst dat is zeker maar we hopen toch ook nog dat het dan ook echt sneeuwt. De temperaturen blijven hier tussen 0 en -15 schommelen dus daar zal het niet aan liggen, we wachten af!

Mijn dag niet!

Nou dacht ik vanmorgen, laat ik weer eens gaan hardlopen na 3 weken sneeuw en kou. De temperatuur was boven 0 dus prima weer. Maar er ligt natuurlijk nog heel veel sneeuw overal die overdag smelt en 's nachts weer aanvriest, dus de stoep was op sommige stukken spiegelglad. Daarover gleed ik dus genadeloos uit ondanks goed opletten en lopen tussendoor. Ik voelde al meteen m'n enkel opzwellen en kon er niet op lopen. Gelukkig stopte meteen iemand die me naar huis bracht, nou ijs erop en omhoog en dan zal het wel los lopen dacht ik. Mooi niet dus, 's middags toch maar even naar de huisarts ivm de zwelling en die stuurde me door naar de EHBO voor foto's en daar was duidelijk een breuk op te zien! Yep ik heb m'n kuitbeen gebroken vlak boven m'n enkel. Nou zei die arts maar tegenwoordig hebben we een "air-cast", een spalk die je zelf af kan doen voor evt. douchen. Nou dat zag ik wel zitten, maar die moest ik wel zelf in de winkel gaan kopen???? Dus hij schreef een recept maar het kost wel $80-$100, omdat ik zo lang had moeten wachten in het ziekenhuis was die winkel ondertussen al dicht dus nu moet ik daar morgen nog achteraan. Maar ik heb wel al van die mooie krukken gehaald waar je met je oksels op steunt. Wies vind het wel interessant, mama die nu door het huis kruipt ipv loopt, Sarah roept de hele tijd, ben je nu beter? Nou helaas duurt dat nog wel even denk ik!

Koude dagen

Wies doet de afwas en kijkt de reclamefolders door, tja jong geleerd is oud gedaan.

De temperaturen zijn weer wat gestegen (rond het vriespunt) maar het is me hier toch koud geweest, 's nachts toch zeker wel -30 en overdag -24, brrrrrr! We hadden een kou-front wat van Alaska af kwam. Toen het er ook nog bij begon te waaien kwamen we alleen buiten als het echt nodig was. Toch blijft het anders koud dan in Nederland, de vochtigheidsgraad is hier standaard een stuk lager en daardoor is het wel beter te hebben. In huis houden we het goed warm en is het niet zo dat de verwarming de hele dag staat te loeien. Wel hebben we voor verschillende ramen folie moeten plakken. Op het kozijn plak je dubbelzijdige tape dan plak je het folie vast (vergelijk met gewone plastic folie wat je over je eten doet) en dan met de fohn laat je het folie krimpen. Als je het zou zien denk je echt, maakt dat verschil maar het tocht in ieder geval niet meer, alleen onder de kozijnen nog wel. Nee wat Canadese ambacht betreft, die is niet om over naar huis te schrijven! Net als onze voordeur, die komt meteen in de woonkamer uit en de tochtstrip werkt niet zo goed, je kijkt eigenlijk zo naar buiten. Zo stond er vorige week een dikke laag ijs op het slot aan de binnenkant, net als de deurknop die ook bevroren was! We hebben nu een dikke wollen deken ervoor gehangen en dat scheelt ook weer. Ik heb me daar al vaak over verbaasd dat in een land waar het zo koud kan worden huizen zo slecht geisoleerd worden.
Nu het buiten weer wat "warmer" is, kunnen de meiden fijn buiten spelen en met de zon erbij is het zelfs erg aangenaam.

Sneeuwpret

Hier zie je hoe Janske en Sarah zich vermaken buiten in de sneeuw, ze lijken erg geen last van te hebben dat het -16 is!

En toen was er sneeuw!

Heel veel sneeuw kan ik wel zeggen!! Zoals ik al schreef in het bericht van 5 november, de overgang zal wel heel kort zijn en dat is dus ook zo. Vorige week was het 0 tot 10 graden en hebben we de tuin winterklaar gemaakt en dat was maar goed ook want alles ligt nu onder een dikke laag sneeuw. Vanaf maandag is het gaan sneeuwen en is de temperatuur alleen nog maar onder nul geweest. 's Nachts wordt het -20/-30 en overdag -10/-15. We moeten een paar keer per dag de stoep schoon maken (dat is hier verplicht) en anders is er geen doorkomen meer aan. Als je goed aangekleed bent is het goed te hebben buiten maar ons Wiesje komt bijna niet vooruit in die dikke pak sneeuw. We hebben met de sneeuw van het dek op de trap een heuvel gemaakt dus nu kunnen ze met de slee van het dek naar beneden glijden. Ons Sarah vindt het prachtig en krijgt er geen genoeg van om buiten te spelen. Ze helpt mee om het pad schoon te maken en probeert sneeuwkastelen te bouwen met haar spulletjes uit de zandbak. Een sneeuwpop is er helaas niet bij want het is stuifsneeuw die niet plakt, ook geen sneeuwballen gooien dus! Voorlopig blijft het ook sneeuwen en zo koud maar het is niet zo dat dit nu de hele winter blijft liggen omdat we soms ook een chinook wind kunnen krijgen over de prairies (zie wikipedia voor uitleg) maar het komt er op neer dat de temperatuur soms in een paar uur tijd 20 graden kan stijgen door deze wind. Door de sneeuw hoeft Tontje nu niet te werken en Janske gaat nu met de schoolbus i.p.v. de fiets naar school dus het heeft ook zeker voordelen!

YES!!!

Ik heb na 2 (toch wel spannende) weken de uitslag van mijn academic IELTS test en ........ ik ben geslaagd met vlag en wimpel kan ik wel zeggen.
Listening: 8.5
Reading: 8.0
Writing: 7.0
Speaking: 8.5
Een 9 is de hoogste score die je kunt halen dus ik zat er niet ver vanaf, ik ben ook blij dat ik nu verder kan met mijn aanvraag voor mijn vergunning als verpleegkundige, de eerste hindernis is gehaald!!

Canada koud??!!

Toen wij in Nederland vertelden dat we naar Canada gingen emigreren was een veel gehoorde reactie: Daar is het toch heel koud?? Inderdaad dat klopt, voor sommige gedeeltes maar niet overal! Dit is een foto van onze thermometer die achter het huis hangt, genomen op 4 november.
Het geeft aan dat het 70 graden Farenheit is (even omrekenen, 70 -30 en dan : 2 = ruim 20 graden). Oke, eerlijk is eerlijk ook wij zijn hier verbaasd over. Wij hadden wel verwacht dat de overgang van zomer naar winter heel kort zou zijn maar dat het nog zo lang lekker weer zou zijn hadden we ook niet verwacht. Vandaag is het ook nog ruim 20 en morgen 18 graden maar volgende week 0-5 graden en kans op sneeuw! Heel gek om in november nog met je zomerjas rond te lopen. Ik moet ook wel zeggen dat het soms flink kan waaien hier, tja we wonen toch aan het begin van de prairies, op onderstaande foto zie je de vlag aan ons huis horizontaal hangen en de lucht is vaak net als op de foto zo strak blauw, heerlijk toch! Ik moet zeggen dat het weer me nog helemaal niet tegen valt hier in het "koude" Canada. Maar ik zal er over een paar maanden vast nog wel een keer op terug komen als het -30 is!!!

Halloween!

Een paar weken na Thanksgiving is het alweer tijd voor het volgende feest: Halloween. Dit is altijd op 31 oktober, de dag voor Allerheiligen. Ze vinden het hier een uitdaging om je tuin zo "eng" mogelijk aan te kleden met grafzerken, opblaasbare heksen, spoken en veel Jack-O-Lantern's (die uitgeholde pompoenen met lampjes erin). De winkels hingen ook vol met kostuums die je dan aan kunt doen maar dit hoeft niet perse eng te zijn, het gaat van prinsessen naar disneyfiguren naar dracula's. Janske en Sarah hadden allebei afgelopen vrijdag op school "Halloweenparty" en ze mochten verkleed naar school, ons Sarah ging als prinsesje en Janske met een heksenpruik. 's Avonds wordt er natuurlijk langs de deuren gegaan met "Trick or Treat". Wij bleven dit jaar nog thuis, ik vond Wies nog net iets te klein om al langs de deuren te gaan maar ons Janske heeft een paar uur thuis achter de deur gezeten, wachtend op andere kinderen die snoep kwamen halen, dit vond ze erg leuk.
Verder gaat alles goed hier, eerste oudergesprekken gehad op school bij Janske, en het blijkt dat Janske al goed ingeburgerd is want ze heeft het vooral erg gezellig in de klas en werkt goed aan haar sociale contacten (klinkt als Janske, nietwaar?)! Sarah en Wies doen het ook goed, zowel thuis als op school. Tontje is bijna klaar in de U.S.A. en zal dan waarschijnlijk weer wat vaker thuis eten 's avonds. Ik heb ondertussen m'n IELTS examen (taalexamen) gehad en het is nog even wachten op de uitslag, afhankelijk hiervan kan ik verder met mijn procedure voor een vergunning of moet ik opnieuw een IELTS test doen, nog even spannend dus!
Op bovenstaande foto's is te zien hoe mooi hier de zon op kan komen 's morgens vroeg, jammer dat er een verdeelstation van de electriciteitscentrale op staat maar goed, ik heb nog meer foto's van de kinderen, omgeving, zonsopgang en -ondergang.

Happy Thanksgiving!

Afgelopen maandag was het tijd voor onze eerste Thanksgiving, iedereen zal dit fenomeen wel kennen maar in Nederland wordt er niets naar gedaan. Maar waar het om draait bij Thanksgiving is dat men dankbaarheid toont (aan god eigenlijk) voor alles wat er geoogst is. Het komt er vooral op neer dat het een groot eetfestijn is met vrienden en familie, met inderdaad kalkoen!

In Canada vieren ze Thanksgiving op de 2e maandag in oktober en in Amerika de 4e donderdag van november. Op de dag zelf ben ik met de meiden naar de dierentuin geweest, zonder Tontje want die is nog druk bezig met het

binnenhalen van de oogst vanuit de U.S.

Ik vond dat ik er toch een leuke dag van moest maken en dat is ook zeker gelukt. We waren dus naar de dierentuin in Calgary geweest, die ligt tegen het centrum aan maar je merkt niets van die drukte als je daar rondloopt. De meiden keken hun ogen uit, zelfs Wies riep de hele tijd: "kijk" en "mooi", ook riep ze heel vaak "hond".... euh nee Wies een olifant blaft niet!!! Sarah vond de leeuwen het mooist en Janske de rode panda (zie foto's). Ook hadden ze een pre-historisch gedeelte waar een heleboel dinosaurussen nagemaakt waren, Sarah vond ze nog al indrukwekkend, vooral toen ze begonnen te bewegen en geluid te maken.

Gisteren heb ik een rondleiding gehad over de kinderafdeling van het ziekenhuis hier. Abby die daar werkt is al eerder bij mij thuis geweest en ze heeft me toen al het een en ander verteld, nu was het tijd om eens te gaan kijken op de afdeling zelf. De afdeling is ongeveer de helft kleiner als in Helmond maar hier heeft ieder kind een prive kamer. De couveuse afdeling zit op een andere etage (bij de kraamafdeling evenals de NICU). Als ik het zo allemaal zie begint het wel weer te kriebelen maar ik moet helaas eerst een vergunning krijgen om te mogen werken en daar moet ik eerst een paar obstakels voor nemen. Als eerste is er dat taal examen wat ik volgende week moet maken dan moet ik precies aantonen hoeveel uur les ik heb gehad en hoeveel uur praktijk en waarin, daarna moet ik nog een examen afleggen (zo'n zelfde als je zou afstuderen) dan krijg ik een tijdelijk vergunning die later (als je eenmaal werkt) omgezet kan worden in een permanente vergunning. Raar eigenlijk vooral als je weet dat we Canada zijn binnen gekomen op mijn diploma en werkervaring!!!

Gisteravond zijn waren we bij Abby thuis uitgenodigd voor een "late thanksgiving meal", samen met onze buren en iedereen bracht iets mee. Abby had zelf kalkoen gemaakt en ik moet zeggen dat die erg goed smaakte, hij was niet zo traditioneel als je zou denken (zo'n enorm beest op tafel met vulling erin). Anyway de kinderen vermaakte zich prima helaas was Tontje er weer niet bij, ja nog steeds in de U.S. maar Dennis was wel vrij dus die heeft meegeholpen om de kalkoen burgemeester te maken.

Verder gaat alles goed hier, het weer is nog erg aangenaam geweest de afgelopen weken 15-25 graden met af en toe een uitschieter nog daar boven, we verwachten dat de omslag er ineens zal zijn en dat het dan ineens winter is maar we wachten het rustig af. Misschien leuk om te weten dat we morgen alweer 6 maanden in Canada zijn, het is ongeloofelijk hoe snel dat gegaan is. En nee sorry, we hebben nog geen heimwee naar Nederland, misschien na de winter, haha!

Baby's op komst

Wies 3 dagen oud.

Ik wil nog graag even op deze manier alle mensen feliciteren die zwanger zijn in onze familie- en vriendenkring. Wij zijn heel blij voor iedereen en vinden het jammer dat we niet alles van dichtbij kunnen meemaken. We hopen dat alles goed gaat en dat iedereen over een maand of 6 ook zo'n mooi kindje krijgt (zie foto). We hebben nu wel het voordeel dat we goed geheimen kunnen bewaren, of het een jongetje of meisje wordt bijvoorbeeld (hint hint).

Verder gaat alles goed met ons, de rotzooi is weer opgeruimd na het bezoek van opa en oma ;-) en we zijn weer overgegaan op onze dagelijkse bezigheden. Tontje maakt sinds vorige week erg lange dagen op het aardappelveld. Het seizoen is eindelijk begonnen, ze riepen al 6 weken; volgende week begint het seizoen, maar iedere keer viel het reuze mee. Doordat de zomer hier erg nat is geweest duurde het veel langer dan anders maar die aardappels moeten toch een keer van het veld naar de fabriek. Hij werkt nu van 's morgens 7 tot 's avonds 10, het is zelfs zo erg dat hij de camper heeft meegenomen zodat hij daar kan douchen en slapen (we wonen 40 min. rijden van zijn werk af) dat is toch weer ruim een uur langer slapen. Volgende week gaat hij waarschijnlijk naar Amerika op aardappelen te laden (in de staat Washington), dus hij is nog wel even bezig. De kinderen doen het ook prima, Jankse heeft haar draai op school gevonden en weer nieuwe vriendinnen, qua taal gaat het goed met haar, ze pikt het Engels heel snel op. Sarah vind pre-school ook erg leuk, ze mag 3 ochtenden maar zou eigenlijk wel vaker willen. Wat het Engels betreft heeft Sarah er op zich niet meer moeite mee dan Janske maar ze vertikt het gewoon. Thuis weet ze al aardig wat woorden maar op school komt er geen boe of ba uit. Tja en degene die Sarah kennen weten hoe ze dan is, als Sarah nee zegt is het nee! Ach ja daar hebben ze hier weer een mooi spreekwoord voor: Patience is a virtue!! Wies kletst steeds meer (Nederlands) en loopt de hele dag rond of hangt aan mijn been, waar mama is daar is Wies ook. Ikzelf ben bezig mezelf aan het voorbereiden op mijn IELTS examen, dit is een taalexamen dat ik in Nederland ook heb gedaan maar toen was het de "general version" nu moet ik de "academic version" doen. Op zich zie ik er niet tegen op maar het schrijfgedeelte is iets ingewikkelder, gelukkig heb ik de buurvrouw bereid gevonden om me te helpen. Op 23 oktober is het examen dus ik heb nog wel een paar weken, gelukkig!!!

We've got company

Afgelopen 1,5 week hebben we bezoek gehad van opa en oma Bos uit Nederland, dat was een feest voor jong en oud. Zowel opa en oma als de kinderen (en wij natuurlijk) hebben er erg van genoten. Ondanks dat Tontje en Dennis gewoon moesten werken en de kinderen tussendoor naar school gingen, hebben we toch het een en ander kunnen doen. Het eerste weekend zijn we naar Writing-On-Stone geweest, daar waren wij al een maand eerder geweest maar toen regende het, nu was het weer prachtig dus we hebben flink genoten. Door de week zijn we naar Fort Whoop up (museum), het Galt museum geweest en hebben we een aantal keren gewandeld en zijn we op school wezen kijken bij Janske en Sarah Het tweede weekend zijn we naar Waterton Lakes National Park geweest en ook dit was erg mooi maar het weer was bewolkt en af en toe een regenbui, we zaten zo hoog dat we zelfs in de sneeuw liepen, dus het was ook koud. We hebben ons goed vermaakt. Aan het weer kun je echt merken dat het herfst aan het worden is, blaadjes verkleuren, grijze dagen en 's nachts soms al rond het vriespunt.
Voor meer foto's van het bezoek van opa en oma klik hier.

Eerste stapjes!

Sarah had er een hobby van gemaakt om Wies te leren lopen. En het heeft zeker resultaat gehad, vandaag ging Wies voor het eerst zelf staan en besloot ook om maar eens zelf te gaan lopen, tot groot plezier van moeders (kun je wel horen op het filmpje). Grappig om te zien dat er ineens die klik is, de rest van de dag bleef ze maar rondlopen, 's avonds was ze natuurlijk bekaf.

Whoop-up days

Helaas de vakantie is weer voorbij, Janske is gisteren weer begonnen op school. Alhoewel het ook weer goed is, Janske had er heel erg veel zin in. Het was wel even weer spannend maar ze kwam gisteren erg enthousiast weer thuis. Ze had een leuke klas, een leuke juf en meester, de school was leuk, ze heeft een kluisje en ze mag met de schoolbus mee!! Vandaag begint ze ook in de schoolband met klarinet, daarbij heeft ze nog het keuzevak drama voor 3 maanden. Vanmiddag mag ik met Sarah naar de peuterschool voor een introductieles en vanaf volgende week mag zij ook 2 middagen per week naar school, ook zij is er aan toe. Ze vroeg regelmatig tijdens de vakantie of ik haar niet naar school kon brengen.
Vorige week hebben we hier de Whoop-up days gehad in Lethbridge, dat is altijd de afsluiter van de vakantie. Het begon op dinsdag met een optocht door het centrum van de stad, dit is niet te vergelijken met een optocht zoals wij die kennen, klik hier voor de foto's (vooral als je geinteresseerd bent in auto's). Om te beginnen iedereen ZAT langs de kant van de weg en had eten en drinken bij, verder was er heel veel reclame voor alle lokale verenigingen, politiek, winkels e.d. in de optocht, maar goed de kinderen vonden het geweldig. Er was ook een kermis die duurde tot en met zaterdag en was heel erg groot....en duur!! Het was al 12 dollar entree betalen en daarna nog 4 tot 6 dollar per attractie voor een ritje van 2 minuten. Uiteindelijk kochten we een bandje van 40 dollar maar konden Janske en Sarah overal in, dus dat was goed besteed. We merken ook dat het weer frisser wordt, 's nachts zakt de temperatuur tot ongeveer 4 graden, overdag nog wel rond de 20 graden.

I am not a truck driver, I haul fuel for a living!

Dit is hem dan, Dennis zijn werkpaard.
Na een paar weken van training op verschillende laadstations van Esso en Shell heeft Dennis zijn documenten gereed om weer alleen op pad te mogen.
Deze Mack heeft hij gekregen om zijn werk mee te doen.
Ze noemen deze combinatie een "super B ".
En als ik het goed heb mag hij in totaal 63.000 kg wegen.
Dat is heel veel liters benzine en diesel.
Dennis is er blij mee en ook met zijn werkschema.
5 dagen werken ,3 dagen vrij.
Het lijkt wel vakantiewerk.

Uitroken!

We mogen eigenlijk geen huisdieren hebben maar deze "ground squirrel" (grondeekhoorn) heeft zichzelf toch uitgenodigd. Tja hij heeft waarschijnlijk een familie om voor te zorgen en aangezien wij een aantrekkelijke appelboom hebben kan hij het niet laten om af en toe eens aan te wippen. Vinden wij niet erg want het is wel een heel grappig gezicht om te zien hoe hij zich eerst volpropt en er daarna met een reserveappeltje vandoor gaat om later nog eens terug te komen voor hetzelfde ritueel.

Verder is het op dit moment bij ons erg rokerig. In Britisch Colombia hebben ze nu al ruim een maand last van flinke bosbranden, tot over de 400 haarden. De meeste haarden liggen in midden en noord BC, maar in de hele provincie is het erg droog en warm waardoor het gevaar voor bosbranden erg groot is. Tot nu toe hebben we er ook nog niet veel meer van meegekregen dan wat we op de tv zagen maar sinds gisteren is de rook ook naar Alberta getrokken. Dat komt omdat er nu een laagdruk gebied BC is binnengetrokken waarbij flinke wind de rook en as Canada verder in blaast. Het heeft zich nu uitgestrekt over een afstand van 1600 km. Kun je nagaan dat ze in Zuid-Frankrijk een bosbrand hebben en dat je in Nederland last hebt van de rook. In ieder geval, hier lijkt het nu net of iemand een groot kampvuur heeft, het zicht is een stuk minder en het ruikt ook overal zo, dus maar de was even niet buiten hangen!

Pyama-kinderen

Onze Wies loopt nog lang niet maar de trap af is totaal geen probleem!!

Sarah en Wies zijn altijd benieuwd hoe ze er uit zien op film.

Shoppen in Shelby??!!

Zo, nu eerst een .....Berichtje. Hehe dat is weer even geleden maar ja met iedereen weer aan het werk, inclusief ikzelf in het huishouden blijft er weinig tijd over voor dingen ondernemen en bloggen. Tontje is 1,5 week flink actief geweest met de aardappels en moest iedere dag werken. Dat betekent om 6.30 beginnen en tussen 15.00-17.00 weer thuis. Nu heeft hij een week vrij voordat het oogstseizoen begint dus we besloten om nog even met de camper weg te gaan. Ook Dennis had een paar dagen vrij voordat hij naar een cursus moest in Moose Jaw. Vrijdag gingen we op weg naar Milk River, vlak boven de U.S.A.-grens. Die dag bleef het maar regenen dus viel er weinig te ondernemen, waarom rijden we niet naar Amerika dachten wij, zo gezegd zo gedaan. Wij het eerste beste plaatsje uitgekozen over de grens om te gaan shoppen. Bij de grens moesten we onze NL paspoorten laten zien en zeggen wat we gingen doen, euh................shoppen in Shelby?! Are you serious? was het antwoord, hij dacht werkelijk dat we niet goed bij ons hoofd waren. Nadat we de hele papierwinkel hadden gehad, groene kaart voor 3 maanden gekocht, vingerafdrukken achtergelaten en pasfoto laten maken mochten we erdoor en eenmaal in Shelby aangekomen bleek wat Mr. Officer bedoelde!
Er was werkelijk niets te doen, overal stond op de muren geschreven "Meth Kills" (drugs!) met doodshoofden erbij en de vervallen huizen waren niet te tellen. We hebben een half uur rondgereden en toen maar besloten terug te gaan naar Canada, ach we zijn toch in de U.S.A. geweest!

De volgende dag gingen we naar waarvoor we gekomen waren: Writing-on-Stone. Helaas zat het weer nog niet zo mee maar dat maakte het niet minder indrukwekkend. Dit gebied is voor de Blackfoot-Indianen heel belangrijk en spiritueel. Hier komen ze als ze contact willen leggen met hun voorouders. We hebben helaas maar een korte wandeling kunnen maken tussen de Hoodoos door want het begon alweer te regenen. Daarom zijn we terug gegaan naar de camper en hadden we besloten dat we een goede reden hebben om hier nog eens naar terug te gaan.

Tontjes Truck.

Tontjes "erpelvrachtwagentje"

Oprit te klein!

Tontje en Dennis hebben er 2 nieuwe speeltjes bij. De bovenste auto is van Dennis en voor degene die meer verstand van auto's hebben, het is een Chevrolet Silverado Z71, 4x4 uit 2006.
Op de andere foto staat de "nieuwe" auto van Tontje een Chevrolet Silverado (hoe toevallig?!) SLE, two-tone color brown uit 1994, van binnen nog gloednieuw. Deze is natuurlijk de vervanger voor de pick-up die hij in NL heeft gehad. Want Tontje is sinds gisteren "erpelboer". Hij had afgelopen week verschillende onderhandelingen lopen over werk en aan het einde van de week kon hij op 3 plaatsen aan de slag. Hij heeft uiteindelijk gekozen om aardappels te gaan rijden. Hij moet dan hier in de buurt bij de boeren langs (voor 80% Nederlandse boeren) om de aardappels op te gaan halen en hierna vervoeren naar de fabriek van o.a. "Maple Leaf" (etenswaren) en "McCain's" (kent iedereen denk ik wel). Hij kon gisteren al direct beginnen, om 6.30 en 2 ritten gedaan naar de fabriek. De komende paar dagen rijd hij nog met een collega mee om te zien hoe en wat de bedoeling is en vanaf woensdag mag hij alleen. Over 2 weken begint het oogstseizoen en dan zal hij flink aan de bak moeten en kan het zijn dat hij 6 a 7 dagen in de week zal moeten werken. Het seizoen duurt een x aantal weken en daarna wordt het weer normaal. Als er in de winter niet veel te doen is zou hij evt. mee in de garage kunnen werken, dus hij hoeft dan niet thuis te gaan zitten. Tontje is erg blij met deze baan en ik ook want dat betekent dat hij iedere avond thuis is. Bij de andere bedrijven was hij toch minstens 2 nachten weg van huis. Verder gaat alles goed hier, Dennis is nu een week hier en is over zijn jet-lag heen. Komende week hoort hij wat precies de bedoeling is bij "Westcan", het bedrijf waar hij voor gaat werken.

Back again

Ik heb al even niets meer geschreven maar we zijn net terug van onze trip naar British Columbia. Tja zolang Tontje nog geen werk heeft nemen we het er nog maar van om Canada te ontdekken. De sollicitatieprocedures duren hier wat langer dan wij in NL gewend zijn.

Maar goed wij zijn dus afgelopen week naar BC geweest, deze provincie ligt voor ons aan de andere kant van de Rocky Mountains en hier vind je alleen maar bergen en dennenbossen, in tegenstelling tot Alberta met de prairies. Heel erg mooi om te zien en de meeste zullen dit beeld ook kennen als ze aan Canada denken. Wij zijn vorige week zaterdag vertrokken via The Crowsnest Pass en langs de Amerikaanse grens richting Vernon gereden. Daar wonen Roel en Monique die we nog kennen uit Nederland, zij zijn 2 jaar geleden naar Canada verhuisd. Heel leuk om te zien waar ze nu zitten. Vernon ligt in de streek Okanagan het klimaat hier lijkt op woestijnklimaat, warm dus en weinig neerslag. Daardoor kan hier veel fruit groeien met als gevolg dat hier ook veel Canadese wijn vandaan komt. Afijn het was er dus warm, we hebben een dagje strand gehouden aan Lake Kalamalka, vonden de kinderen heel leuk uiteraard.

Na Vernon zijn we via Sicamous, Revelstoke en Golden terug de Rockies ingereden. Daar kwamen we uit bij Lake Louise, daar zijn we in 2004 ook geweest maar toen was het meer nog bevroren dus we wilden het wel eens zien zonder ijs (dat is maar 2 maanden per jaar), maar druk!!!!!!! Niet normaal, geen parkeerplaats te vinden, we zijn dus omgedraaid en doorgereden naar Lake Moraine, daar was het ook druk maar goed toch maar in de berm geparkeerd en wezen kijken. Toeristen stonden zelfs ruzie te maken om een mooie foto te kunnen maken, echt heel erg!!! Het is mij ook gelukt om een mooie foto te maken, zie hierboven, zonder ruzie te maken. Lake Moraine ligt in de Valley of the ten peaks maar ik kreeg ze er niet alle 10 op. Daarna zijn we nog 2 nachten in Canmore geweest bij Michael en Joyce, we hebben met z'n allen gewandeld en de kinderen gespeeld. Gisteren zijn we weer terug gekomen en 's avonds moest Tontje weer terug naar Calgary om Dennis op te halen van het vliegveld. Hij heeft na een aantal maanden wachten een werkvergunning gekregen en mag dus aan de slag hier.

Kort maar krachtig

Opa en oma zijn weer naar huis, helaas. Het was erg gezellig geweest. Hoewel we wisten dat ze maar een ruime week zouden komen, gaat de tijd toch erg snel. Het was kort maar krachtig zullen we maar zeggen. We hebben erg veel gezien en gedaan.
Vorige week dinsdag zijn we nog naar Kananaskis Country geweest, een heel mooi gebied in de Rocky Mountains met veel wildlife, en ja die beer hebben we ook gezien. We hebben lekker kunnen wandelen, ook zijn we nog naar Canmore, Banff en Johnston Canyon geweest. Iedere avond konden we de firepit aanstoken, waar vooral mannen goed in zijn. Vrijdags zijn we weer teruggekomen in Lethbridge en zaterdags hebben we het een dagje rustig aangedaan. Zondags moesten Jan en Marjan tijdens de WK finale (!) weer aanrijden naar het vliegveld, ondertussen zijn ze weer veilig aangekomen in Lieshout, wij willen hun bedanken voor de gezelligheid, cadeautjes en plezier met de kinderen want ook die hebben er heel erg van genoten.
Voor foto's van onze trip klik je hier

Weer tijd voor taart!

Ons Saartje is vandaag 4 jaar geworden, hier kijkt ze al een maand naar uit. Vooral ook omdat opa en oma er bij zouden zijn. Ze vond het erg leuk al die cadeautjes en aandacht maar de taart was toch wel het hoogtepunt. De kaarsjes uitblazen en daarna lekker snoepen. 's Morgens hadden de kids lekker gespeeld met al het nieuwe speelgoed en 's middags zijn we naar "Head Smashed In Buffalo Jump" geweest, een UNESCO site waar je het een en ander kunt leren over hoe de Indianen (First Natives) vroeger leefden, erg leuk. Morgen gaan we (na de wedstrijd van Nederland) naar Kananaskis Country, dat ligt in de Rockies, een paar dagen camperen in de bergen, hopelijk zijn er geen beren!!??

Bezoek uit Nederland

Na "lang wachten" hebben we eindelijk bezoek uit Nederland. Nou ja lang, binnen 3 maanden is toch snel om dan al loges te krijgen, niettemin, wij vinden het heel erg leuk. Ons pap en mam zouden afgelopen vrijdag rond 15.30 in Canada landen maar ze hadden al 3 uur vertraging in Amsterdam. Dat kwam niet helemaal verkeerd uit, nu konden ze toch nog een stuk van Nederland-Brazilie zien. Uiteindelijk landde ze om 18.15 en waren ze om 22.00 bij ons in Lethbridge voor een dag of 9. Het was voor iedereen erg leuk om elkaar weer te zien, onze Wies moest wel eerst even de kat uit de boom kijken want wie waren dat toch ook al weer?!
Het is voor ons heel leuk om te laten zien waar we nu wonen en hoe de omgeving eruit ziet.
We willen ook nog graag een paar dagen met de camper weg naar de Rockies, maar we moeten nog even kijken hoe en wat precies want Nederland moet uiteraard dinsdag weer voetballen.
Ik wil nog even Carla bedanken voor het recept van de kroketten, ze zijn heerlijk!!!!

Friet met .................

Frikandellen!!!!! In het Nederlandse winkeltje had ik dus ook frikandellen gevonden, en frietvet, ook zoiets wat ze niet kennen hier. Afijn ik dus zelf friet gesneden en bakken maar, heerlijk!!! Dat was weer smullen op z'n Hollands. Ze hadden er ook kroketten, helaas niet de echt rundvlees, maar daar heb ik een recept voor liggen dat ik zeker ga uitproberen, dadelijk word ik nog een echte ster in de keuken. Vandaag heb ik ook mijn Canadees rijbewijs gehaald, bij 32 graden afrijden is een echte aanrader, ook de examinator wil er zo snel mogelijk vanaf zijn. Het examen duurde 40 minuten dus dat viel me niet tegen (ze zeiden dat het een uur zou duren). Op een paar kleine tips na ging het prima dus nu mag ik weer zelfstandig de weg op, en hoef ik Tontje (helaas) niet meer voor elke boodschap weg te sturen.
Verder houden ook wij de WK goed in de gaten en kunnen we ook live meegenieten van de wedstrijden en net als Nederland genieten wij ook van de hoge temperaturen, rond de 30 graden. Helaas is het in huis ook net zo warm en onze slaapkamers liggen recht onder het dak, het dus een uitdaging om de hitte 's avonds en 's nachts zo veel mogelijk eruit te krijgen.
Tontje is flink aan het solliciteren en heeft bij een paar bedrijven al verder gebracht en is "in behandeling", to be continued!!!!!

Zonnige vaderdag

Gisteren was het in Canada ook vaderdag, dus dat hebben we ook gevierd met cadeau, ontbijt op bed en knutsels van de kinderen. We hadden het geluk dat we tussen de buien door een droog en zonnig weekend hadden. Voor de gelegenheid gingen we naar een kinderfestival in Bow Island, ook meteen voor de verjaardag van Wies. En het leuke ervan was dat alles gratis!! was, dat trekt ons Hollanders wel! Het was erg leuk geweest, we gingen met de camper heen zodat Wies tussendoor lekker kon slapen. Er was vanalles te doen, schminken, haren laten opspuiten, tattoos (nep) laten zetten, luchtkussen, treintje (voor Sarah), knutselen, bellen (hele grote) blazen, je kon je verkleden als iets wat je later wilde worden en dan op de foto gaan, dieren aaien, poppenkast spelen en live entertainment met muziek, goochelaars en clowns. Janske en Sarah zijn de hele dag in de weer geweest en waren erg moe toen we om 19.00 eindelijk weer thuis waren. Ook voor ons was het een geslaagde dag geweest.

Hoera voor Wies!

Ons Wiesje is jarig geweest en is 1 jaar geworden, net zoals alle andere ouders zeg ook ik:
wat gaat het toch snel!!! Ons Wies vond het allemaal wel best en alle aandacht erg leuk. Hoewel we "maanden" hadden geoefend met "Hiep hiep hoera" (en dan de handen omhoog), vertikte ze het nu resoluut en liet anderen het werk doen. Net zoals de cadeautjes uitpakken, dat deden Sarah en Matthew met alle plezier voor Wies want dat ging te langzaam vonden zij.
Wat taart eten betreft moet ze ook nog wat leren want ik kreeg het meest weer terug.
Maar goed dat mocht de pret niet drukken en we hebben er toch een gezellige dag van gemaakt. Ondanks dat het de hele dag heeft geplenst buiten. Micheal, Joyce, Matthew en Lucas waren voor de gelegenheid weer overgekomen dus we hebben ons prima vermaakt.

Wandelen in eigen stad

We hebben een zeer zonnig en warm weekend achter de rug. Het was beide dagen tegen de 30 graden. Toch wilde we graag wandelen in Lethbridge zelf want daar hadden we nog niet echt de kans voor gehad. Dus dat betekende dat we 's morgens al vroeg op pad gingen, tegen de middag weer thuis zodat de kinderen 's middags lekker in het zwembadje konden.
Zaterdag zijn we in de "coulee" gaan wandelen, dit is het dal wat Lethbridge in tweeen splitst.
Achter ons op de foto zie je de spoorbrug die gebouwd is in 1909 en symbool staat voor de stad.

Zondagmorgen zijn we naar het grootste meer

in de stad geweest, Henderson Lake.

Het is ongelofelijk hoe rustig je hier kunt

wandelen ondanks dat het midden in de stad

ligt langs een drukke doorgangsweg van de stad.
Bij het meer ligt ook nog een publieke golfbaan,

een Japanse tuin, een buitenzwembad, een

visvijver en 2 speeltuinen. Helaas mag er niet

gezwommen worden in het meer want het zag

er wel heel uitnodigend uit.

Lethbridge staat er ook om bekend dat het er

altijd waait dus ondanks de warmte was het

toch goed te hebben in onze achtertuin.

Kortom we hebben een heerlijk weekend gehad.

The Wooden Shoe

Voordat we naar Canada gingen hadden we afgesproken dat

als er iemand jarig zou zijn diegene mocht kiezen wat we zouden gaan doen. Om er toch een speciale dag van te maken met het gezin. Ik was dus aan de beurt en ik koos ervoor om naar Park lake provincial park te gaan. Dat is een meer dat tussen de bomen ligt, een half uur rijden bij ons vandaan. Nou zo gezegd zo gedaan. 's Morgens hadden we de camper voorzien van eten en drinken en konden we op pad.

We waren al vroeg dus plaats genoeg, zodoende konden we de camper bijna op het gras zetten en ons zelf langs de camper installeren. De speeltuin was 30 meter lopen en het meer nog eens 30 meter verder, heerlijk dus. En zoals je ziet voldoen we aan alle Canadese maatstaven want we hadden ook de BBQ bij. De dag ervoor had ik in Lethbridge een winkeltje gevonden met Hollandse producten, daar is schijnbaar toch nogal wat vraag naar hier. Ik was hier eerlijk gezegd ook wel blij mee want sommige oerhollandse dingen kun je hier echt niet aankomen zoals, curry, knoflooksaus (calve), peperkoek, beschuit, gehaktkruiden, ketjap, drop. Ze hebben er zelfs kroketten, bitterballen en frikandellen!!! Dat gaan we dus nog een keer uitproberen! Het winkeltje had ook een toepasselijke naam: The Wooden Shoe! Toch blijven er een paar dingen die ik echt mis, ranja van karvan cevitam en paprika chips, dus als iemand een pakketje wil opsturen dan weet je waar je het mee kunt vullen ;) .

Er is er een jarig

Op 2 juni was het weer tijd voor mijn verjaardag (nu alweer??!!) en het was dit jaar iets rustiger als andere jaren. Dat is wel even wennen hoor, je voelt niet zo jarig als anders. 's Ochtends kreeg ik cadeaus op bed van Tontje en de kinderen alleen konden ze geen inpakpapier vinden, gelukkig hadden we nog kranten. Dat bleek nog net zo leuk te zijn als echt inpakpapier. Verder hebben we bijna de hele morgen doorgebracht met telefoneren en webcammen dus iedereen heeft wel aan me gedacht!

Later op de middag kregen we nog wel bezoek van Micheal, Joyce, Matthew en Lucas uit Canmore, zij bleven een nachtje slapen dus we hebben lekker kunnen bbq-en en 's avonds de firepit aangemaakt, heel gezellig. A real Canadian birthday!! Daar moesten we weer even van bijkomen dus vandaar het verlate bericht. Verder iedereen bedankt voor de kaarten en emails, dat is toch wel heel leuk om te krijgen hoor!

Regen, regen en nog eens...........

Het weer is ronduit saai, volgens mij hebben ze er in Nederland ook last van! Sinds afgelopen donderdag heeft het hier al geregend, ook weer zoiets wat anders nooit voorkomt, zeggen ze hier alweer!! Van het weekend dook de temperatuur ook weer omlaag, en hadden we ineens weer sneeuw 's nachts. Blijft toch bijzonder eind mei. Op andere plaatsen in Canada staat het helemaal blank, wij wonen wat hoger dus dat is hier gelukkig niet gebeurd.
Afijn we hebben ons toch niet verveeld, ik heb kunnen leren voor m'n theorie examen (rijbewijs) en via internet hebben we Pinkpop een beetje kunnen volgen. Verder veel spelletjes gedaan met de kinderen, vonden ze wel gezellig. Ook hebben we verder ons huis weer wat meer ingericht.
Van de week gaat de temperatuur weer omhoog en kunnen we weer naar buiten, ze voorspellen wel dat ze zomer warm en droog wordt dus misschien hadden we deze regen wel nodig als voorraadje! We wachten het wel weer af.
Trouwens Tontje is vandaag weer geslaagd voor zijn theorie-examen, alweer? Ja alweer! Hij moet natuurlijk zijn vrachtwagenrijbewijs halen voordat hij aan het werk kan (nee hij heeft nog geen werk) maar daarvoor moet je eerst een theorie-examen behalen, weer een hindernis gehad zullen we maar zeggen. Nu ik nog!

Tontje is geslaagd!

Yeah, Tontje is gisteren geslaagd voor zijn rijbewijs. Dat ging toch niet zonder slag of stoot, ze zijn hier nogal secuur met de regels en hij mocht om 17.00 afrijden, toch net in de spits.
Hij is blij dat hij weer zelfstandig kan rondtoeren zonder dat iedere keer het hele gezin mee moet. Vandaag is hij de hele dag op cursus om te leren hoe de "airbrakes" hier werken als je vrachtwagen gaat rijden. Deze cursus is verplicht voordat je weer op mag voor het vrachtwagenrijbewijs want ja daarvoor moet hij ook weer op examen.
Nu Tontje zijn rijbewijs heeft kan ik ook beginnen aan het rijbewijs, eerst de theorie halen en dan ook afrijden, van het weekend maar even gaan leren hiervoor! Sommige dingen zijn hier net wat anders dan in Nederland en juist die dingen vragen ze op het examen, uiteraard!
Verder gaat het met ons weer wat beter na afgelopen weekend, we zijn er veel mee bezig geweest maar het begint nu wat weg te ebben. Uiteindelijk is het voor de familie van de kayaker veel erger, wij pakken de draad weer op maar zij zijn er nog hun hele leven mee bezig!

Soms loopt het anders

Afgelopen weekend zouden we naar Fox Creek gaan om te kamperen met Cor en Jackie, het weer zou wat slechter worden maar dat mocht niet baten vonden we. Op vrijdagmiddag kwamen we bij Fox Creek in de buurt en begon het toch te sneeuwen (niet weer he?). Eenmaal bij Cor en Jackie aangekomen lag er 10-15 cm en besloten we om een nachtje bij hen op de inrit te blijven omdat het de volgende morgen zou het opklaren, zeiden ze! Je voelt 'm al aankomen, het sneeuwde dus nog steeds de volgende dag. Cor kon zelfs zijn slide out van de camper niet meer inschuiven, helemaal vastgevroren. Daarom besloten Tontje en ik om weer terug te rijden naar het zuiden en daar te gaan kamperen. Maar we gingen niet zonder verwend te worden door Jackie met Hollandse producten fruithagel, chocolade hagel en gestampte muisjes kregen we mee, Wies was erg blij mee zoals je ziet!
Op zaterdag zijn we dus terug gereden via de Cowboy Trail naar Rocky Moutain House en stonden we op dezelfde camping als in 2004, alleen de eigenaars waren nu Nederlanders! Op zondag reden we weer verder richting het zuiden, weer via de Cowboy Trail en toen kwamen we bij Lundbreck Fall's uit. Vlak voor het eten gingen we nog even een wandeling maken naar de watervallen waar we net zagen hoe een kayaker van de waterval af ging..............hij kwam alleen niet meer boven.
Er stonden nogal wat mensen te kijken maar niemand kon iets doen, eerst kwam de peddel omhoog, toen de kayak, leeg! Na 10 minuten kwam ook de man bovendrijven. Grote paniek natuurlijk. Ik ben nog omgelopen om te gaan helpen. Op het moment dat ik beneden aankwam reageerde hij wat en leek hij zelfstandig te ademen, ook voelde ze een pols. Later zakte hij weer opnieuw weg en moesten we weer beginnen met beademen, op dit moment kwamen ook de hulpdiensten aan die het verder overnamen. De volgende dag lazen we op internet dat hij helaas toch nog overleden was. Dat was behoorlijk heftig en het heeft ons ook wel even bezig gehouden. Zo werd het toch een ander weekend dat we gepland hadden.

Huis Lethbridge

Na vele pogingen om mijn foto's gelinkt te krijgen aan ons blog, is het me met de hulp van Joyce Rovers (dankzij haar jarenlange ervaring!!) toch gelukt. Dank je wel Joyce!
Dus voor wie ze wil zien:
Hier zijn de foto's van ons huis in Letbridge, met onderstaand bijschrift wordt je door ons huis geleid!

Lazy sunny sunday

Het heeft even geduurd maar we hebben vandaag helemaal niets gedaan, nou ja niets, naar de speeltuin gelopen, eieren gebakken, tuinstoel tevoorschijn gehaald, boek gelezen. Het was vandaag prachtig weer (27 graden) dus ook weer om niets te doen, erg he!! Na al die weken van dozen uitpakken vonden we dat we dat wel verdiend hadden al zeg ik het zelf, ook de kinderen genoten van het lekker weer. Komende dagen blijft het nog lekker maar daarna is het nog een verrassing, wie weet weer een sneeuwbui ofzo?!

Verder is er niet zoveel gebeurd afgelopen dagen, het voornaamste is dat we weer bezig zijn met het oppakken van ons dagelijkse routine en dat we ons thuis voelen hier in Canada. Met de taal gaat het goed, we beheersen allebei het Engels redelijk goed, uiteraard is het in sommige situaties nog wel lastig om duidelijk te maken wat we nu precies bedoelen of nodig hebben maar we komen er toch altijd wel uit. Ons Janske zegt dat ze nu al meer begrijpt en ons Sarah pikt ook wel het een en ander op, bij het stoplicht roept ze bv. red of green. Natuurlijk is het de bedoeling dat we thuis gewoon Nederlands blijven praten. Dit werd bij Janske op school ook gestimuleerd en geadviseerd.

Lollige vrienden

Bovenkant dekbed met groepsfoto en de onderkant met tekst


Toen wij bekend maakten dat we eindelijk echt naar Canada gingen vertrekken, wilden onze vrienden genaamd de Stroizakken een cadeau geven waardoor wij hen niet snel zouden vergeten, ik zal je zeggen dat is ze goed gelukt. Zelfs midden in de nacht heb ik nog het gevoel dat ze ons in de gaten houden!

Beter weer

Zo ziet onze tuin er uit vanuit 4 hoeken

De sneeuw is eindelijk verdwenen en er lijkt zowaar beter weer aan te komen! De zon komt tevoorschijn en je voelt de warmte direct branden. Dit is ook meteen een startsein voor de meeste Canadezen om korte broeken, rokjes en teenslippers aan te doen. Wij "new Canadians" gaan voorzichtig eerst van lange mouw naar korte mouw want van sneeuw in mei zijn wij nogal onder de indruk. 's Nachts daalt het kwik toch nog net onder het vriespunt maar dat nemen we voor lief. Hier in Lethbridge zeggen ze dat het toch wel uitzonderlijk is die sneeuw in mei maar ze kunnen ons nu alles wijs maken. Toen we in 2004 hier op vakantie waren sneeuwde het namelijk ook in mei. Afijn genoeg over het weer. Het gaat verder goed met ons, de dozen zijn nagenoeg uitgepakt en de spullen staan bijna allemaal op z'n plaats, rest ons alleen nog de finishing touch en we weten allemaal hoe lang dat nog kan duren voordat die ook klaar is. De tv, internet en telefoon zijn aangesloten dus aan contact geen gebrek.
Vandaag ben ik met Janske (en de schoolklas) op een field trip (excursie) geweest. We gingen naar een museum en het thema was "Intergratie in Zuid-Alberta en Lethbridge", zeer interessant kan ik dus wel zeggen. We gingen met zo'n mooie gele schoolbus die we allemaal kennen van de tv (altijd al in willen zitten!!).

En last but not least, Tontje heeft het theorie van zijn rijexamen gehaald. We moeten hier opnieuw onze rijbewijzen halen omdat onze Nederlandse maar 3 maanden geldig zijn. Tontje moet nu 4 weken wachten en als hij de goedkeuring heeft mag hij op voor zijn praktijk,

"Spannend!!!!!"

First day at school!

Janske heeft vandaag weer haar eerste schooldag gehad op Lakeview Elementary school.

Gisteren ging ik haar "opgeven" en ze kon vandaag al beginnen. Dus veel tijd om nerveus te worden voor de eerste schooldag kreeg Janske (en wij) niet. Maar goed ook want het ging prima!! Zolang ik erbij ben laat ze mij praten en hoeft ze zelf niet, maar ze kwam er later achter dat ze veel meer verstond en Engels kon spreken dan dat ze zelf dacht, kortom ze had zichzelf verbaasd. Wij zijn in ieder geval blij dat het haar zo goed bevallen was. De vorm van onderwijs is wel iets anders dan in Nederland, hier wordt nog alles klassikaal behandeld en spreek je met Mr. of Mrs. De lerares van Janske heet Mrs. Mantello. Ze hoeft ook niet een jaar terug zoals ik eerder dacht maar ze krijgt evt. bijles in Engels als dat nodig mocht zijn. Wij zijn heel trots op onze meid dat ze het toch maar even doet!!

Hulp gezocht

Zie hier ons nieuwe optrekje, helaas valt de ene helft van het huis achter de denneboom. Daar zitten overigens de lampjes al in voor de kerst!

De garage er langs hoort ook nog bij het huis.

Er tussenin zit de poort die leidt naar de tuin, achter ons zitten we i.p. vrij maar er loop wel een redelijk drukke weg achterdoor (druk naar Canadese begrippen dan). We zijn heel erg blij met dit huis en het ziet er van binnen ook heel goed uit. Het adres zetten we niet op ons blog, wie het wil weten moet ons persoonlijk benaderen.

Afgelopen maandag werd onze container gelost.

Dat kwamen ze met dit vrachtwagentje brengen, ze lieten hem midden op de weg staan, geen probleem hier, de straten zijn immers breed genoeg. In 4 uur tijd hadden ze alles eruit en

de dozen grotendeels in de goede kamer neergezet. Ze deden ook de eerste plaatsing wat inhoudt dat ze de tafel, bedden en bank in elkaar hadden gezet en de grote meubels uit de verpakking hadden gehaald, alle rotzooi namen ze gelukkig ook weer mee. Wat voor ons rest zijn nog een 200 dozen!!! om uit te pakken, iemand zin om te helpen??? Wij zijn nog wel even bezig!

Camper en auto!

Nou zoals beloofd foto's van de camper. De dinette en bank kunnen nog uitgeschoven worden,

dat heet een slide-out, zo wordt de camper een stuk groter van binnen. De slaapkamer achterin

is natuurlijk van ons, Janske en Sarah slapen samen boven, heel stoer natuurlijk!

Voor onze Wies zetten we iedere avond het campingbedje op in de kamer, wel een gedoe maar

zo slaapt iedereen comfortabel. De tv staat wel interessant maar we kunnen maar 2 zenders aan.

Voor de rest heb je een sateliet nodig, dat gaan we dus niet doen.

Ik hoop snel foto's te kunnen plaatsen van ons huis, waarvan we morgen de sleutels krijgen maar ik ben afhankelijk van de ontvangst van internet, dus ik kan niets beloven.

Vandaag hebben we ook nog een auto gekocht; een GMC Suburban uit 1999 met SLT sport utility. Hoeven we niet meer boodschappen te gaan doen met de camper, wel net zo handig.

Eigen camper

Zo we zijn weer een paar dagen verder, we hebben ondertussen onze eigen camper, Tontje is dinsdag terug gevlogen naar Saskatoon waar we hem gekocht hebben om vervolgens met de camper terug te rijden (650 km) We zijn heel blij dat we nu een "eigen stekkie" hebben. Afgelopen maandag hebben we ook ons huurcontract getekend en de borg betaald. Zaterdag krijgen we de sleutel. Onze container is ondertussen ook aangekomen in Calgary en kan maandag 3 mei al gelost worden, eigenlijk zou het rond 14 mei worden maar ze hadden eerder tijd, dus we kunnen ook al gelijk gaan wonen. Foto's van de camper en het huis volgen nog maar we zitten nu midden in een voorjaarsstorm met regen, wind en sneeuw dus even mooie foto's maken van de camper is er niet bij. We zijn genoodzaakt in de camper te blijven. Deze mooie foto heb ik gemaakt in Banff bij zonsondergang, ook heel mooi!!

Sneeuwballen gooien!

Het liep iets anders dan we hadden gehoopt, we hadden gedacht

we kopen een camper en dan kunnen we daarmee verder reizen

maar wat bleek nou, het geld doet er maar liefst een week over

om overgemaakt te worden, verkeerde inschatting dus!

Omdat we ondertussen de hotelkamers zo beu waren (kost ook

ruim 100 dollar per nacht) besloten we om dan maar een camper

te huren voor een week. Het duurde 1,5 dag maar toen stond de

bovenstaande camper voor ons klaar, ook een hele mooie!

Nu konden we eindelijk op weg naar Canmore waar Joyce en Micheal

wonen. Hun kinderen komen qua leeftijd overeen met die van Wies en

Sarah, dit vonden ze uiteraard wel gezellig zoals je hierboven ziet.

Woensdag was het nog 24 graden, gisteren begon het te regenen

en vanmorgen lag er zelfs een pak sneeuw!! Wat een verrassing.

We blijven nog een dag in Canmore en dan moeten we weer

richting Lethbridge om wat dingen voor het huis te regelen.

Het is fijn om even niets te moeten, ook voor de kinderen is het

fijn even niet te hoeven rijden en lekker te kunnen spelen in de

sneeuw.