Japie is niet meer.

Helaas is onze Jaap (Japie) gisteren op 9 November overleden. Hij kreeg 2 weken een hoestje en eerst dachten de dierenarts aan kennelhoest maar hij hoorde wel tijdens het onderzoek van het hart een ruis. Ik dacht nog, dat zal wel meevallen want hij loopt nog steeds 2-3 keer hard met mij in de week. Afgelopen Zaterdag toen we weer samen gingen hardlopen merkte ik dat Japie mij niet meer kon houden. Zondags op de avond kreeg japie moeite met adem halen. Gelijk nog naar de dierenarts gegaan en daar kreeg hij nog een paar spuiten en tabletjes mee en het advies om een afspraak met onze reguliere dierenarts. Maandagmorgen toen we opstonden zagen we dat Japie er slecht uit zag en gelijk hebben we de dierenarts gebeld om een afspraak te maken. Deze was om 09.00 uur s'morgens. Japie in de auto gezet en naar Gemert gereden maar onderweg daar naar toe is Japie overleden. Achteraf zijn we toch nog blij dat het zo is gegaan en verdere pijn hem bespaard is gebleven. Japie was een echte japie, een gek,blij en lief hondje.

We zullen hem zeker missen want hij was altijd aanwezig .

Het huis verkocht!!!

Het huis is nu officieel verkocht. De nieuwe eigenaren hadden tot 31 Okt. de tijd om de financien te regelen. Ze hebben zelf ook hun huis verkocht dus het zat wel goed. Maar toch spannend want de banken zijn natuurlijk wel voorzichtiger geworden tijdens de recessie. 31 maart is de overdracht dus dat duurt nog even. Verder zitten we te wachten op de Canadese ambassade. What else is new!

De brief is weer terug naar Berlijn.

De brief die wij in Mei hadden gekregen van de Canadese ambassade is vorige week Vrijdag verstuurd via DHL. De brief moet voor 21 Sept. ontvangen zijn bij de ambassade dus we zijn op tijd. Nu is het weer wachten tot dat we weer bericht krijgen en als alles goed is zijn dat de documenten voor de medische keuring. Maar hier kan nog wel 2 maanden overheen gaan. Verder wienig te melden behalve dat ons Wies een voorbeeldige baby is.

Hieperdepiep hoera

Hoi, op 17 Juni jongstleden was het zover. Ons Wies kwam op de wereld. Joyce beviel om 19.37 uur van een gezonde dochter van maar liefst 4160 gram. Moeder en kind doen het geweldig en de bevalling ging goed alleen moest Joyce nog naar het ziekenhuis om de placenta eruit te laten halen. Daar gearriveerd was het " a piece of cake" want het ritje naar het ziekenhuis had de placenta al los geschud en daarom mocht ze dezelfde avond weer naar huis. Als ons Joyce tijd en zin heeft zal er een paar foto's opzetten. Ons Wies is bezig om een ritme te vinden om papa en mama zoveel mogelijk te laten slapen s'nachts. Groeten Tontje

Eindelijk , daar is hij dan!

Eindelijk!!! De brief waar we op zaten te wachten is afgelopen zaterdag aangekomen. Nu kunnen we de informatie bij elkaar zoeken die ze nodig hebben op de Canadese ambassade in Berlijn. Deze willen ze voor 24 Sept. 2009 binnen hebben. dan worden we beoordeeld of we aan de eisen voldoen om te mogen emigreren.

Nog steeds geen nieuws!!

Wij zijn nu reeds 26 maanden in process maar nog steeds niks, nada, noppes. We hadden met een medewerker van de Canadese ambassade gesproken op de emigratiebeurs in Nieuwegein en die zei , dat hun met de aanvragen van januari 2007 bezig zijn. Onze aanvraag is ingediend begin februari 2007 dus het zou elk moment kunnen gebeuren dat die lang verwachte brief arriveerd.
de volgende keer als ik hier weer op schrijf hoop ik iets concreets te melden.
groeten tontje

In Februari 2007 zijn wij begonnen met onze emigratieprocedure van Nederland naar Canada toe. Inmiddels zijn we al weer 2 jaar verder. Toen we aan het proces begonnen zou de tijd die de procedure in beslag zou nemen tussen 12 en 18 maanden liggen. Ondertussen is deze opgelopen naar ongeveer 31 maanden. Dit is frusterend omdat we er wel naar uitkijken om te kunnen emigreren. Maar goed "geduld is een schone zaak" zullen we maar zeggen.