Ski-capriolen

Ook hier hebben we een weekje vrij gehad, helaas niet omdat het carnaval was maar omdat we hier afgelopen maandag "Family Day Holiday" hadden. Daar heeft school maar gelijk een week vakantie van gemaakt. Was wel nodig dacht ik, Sarah en Janske leken allebei flink slaap tekort te hebben. Waarom weet ik niet maar het was goed dat ze bij konden tanken en lekker niets doen de hele dag.

Omdat Tontje afgelopen maandag ook vrij was besloten we met de familie Houkes naar de bergen te gaan om te gaan skieen/sleeen. De familie Houkes heeft een ski-pas en ook al de nodige ervaring wat skieeen betreft. Wij daarentegen hebben totaal geen ervaring met die latten en waren eigenlijk wel benieuwd hoe dat nou is "skieen". We gingen naar de Powderkeg piste in Blairmore (Crowsnest Pass), dit is niet zo'n heel grote en toeristische piste dus ideaal voor beginners als ons. We konden daar onze spullen huren en voor $48 per persoon mochten we de hele middag op de piste (incl huur van de spullen), niet duur heb ik me laten vertellen. Tontje, Janske en ik dus gewapend met schoenen, latten en stokken op naar de "bunnyhill".

Ons Janske ging als eerste naar boven onder begeleiding, eenmaal boven ging zette ze haar skies klaar voor de afdaling maar ze begon al te glijden zonder dat dat de bedoeling was en ze gleed zo naar beneden. Haar begeleider had het nakijken terwijl ze ondertussen met een vaart richting de oranje plastic afrastering ging en daartegen ook tot stilstand kwam. Janske was flink geschrokken, evenals wij maar ze had gelukkig niets. Het hek daarentegen lag plat, eigenlijk was het best wel hilarisch maar bij Janske stond het huilen nader dan het lachen. Ze besloot ook resoluut te stoppen, we konden haar gelukkig overhalen het nog een keer proberen en dat heeft ze ook wel gedaan. De 2e poging zie je in mijn filmpje. Dit ging beter en ze kwam rustig afgedaald naar beneden maar toch wilde ze niet meer. Ons Sarah daarentegen was erg boos dat we voor haar niets hadden gehuurd, oepsie! Bij de verhuur vonden ze het goed toen we Janske's spullen inruilden voor spullen voor Sarah. Nou ons Saartje dus mee naar boven en Harry hield haar vast bij het naar beneden gaan. Ze vond het erg leuk maar na 3 afdalingen vond ze het ook wel genoeg. De schoenen knelden enorm vond ze, dus hup die spullen ook maar weer uit. Tontje en ik daarentegen vonden het erg leuk om te doen en ik moet zeggen dat het ook niet erg verkeerd ging. Tontje ging de eerste keer met de skies parallel in een rotgang naar beneden om naderhand weer helemaal naar boven te moeten klimmen. Daarna lukte het hem beter om de skies onder controle te houden. Toch moest hij zich een paar keer laten vallen omdat hij te hard naar beneden ging (zegt hij dan!). 1 x werd hij zelfs gelanceerd toen hij dacht over een afrastering heen te skieen maar die ging niet aan de kant?!

Ik mag zeggen dat ik helemaal niet ben gevallen, joehoe!!! Ik ben rustig naar beneden gegleden met de skies in "pizzapunt" en zo geoefend met bochtjes maken en stoppen. Misschien was ik ook wel te bang om te vallen en weer mijn been te breken (kan ik toch niet hebben vlak voor ons tripje naar NL). Anja en Harry dachten dat we het wel aankonden om met hen ook een keer de "echte" piste (blauw en soms rood) af te gaan. Nou vooruit dan maar. Tontje ging uiteraard weer in een rondgang naar beneden (Harry moest het filmpje wel vertraagd afspelen anders was Tontje niet eens te zien op beeld ;) ) Ik deed het was rustiger aan, vond het toch wel een beetje eng dat je niet altijd kon zien waar je naar toe ging. Maar we zijn heelhuids beneden aangekomen en vonden het super leuk!! Zeker voor herhaling vatbaar maar dan denk ik wel zonder kinderen, ons Wiesje vond er namelijk helemaal niets aan dat papa en mama de hele tijd omhoog gingen en we zijn zelf nog te onervaren om ons Sarah en Janske te begeleiden. De volgende keer toch maar wat skilessen voor iedereen!!

Geniet even van onze ski-stunts die Harry voor ons op video gezet heeft.

(Het was eigenlijk 1 filmpje maar dat kreeg ik helaas niet geupload dus vandaar 2 aparte delen,

mijn filmpje speelt zich wat versneld af en Tontje's filmpje vertraagd, dat hoort zo!)

Joyce op de skies

Tontje op de skies

Verder niet heel veel nieuws van ons front, ik studeer me helemaal suf tegenwoordig.

Gelukkig heb ik eindelijk al mijn stages kunnen regelen, ik ga nu 3 achtereenvolgende weken iedere week 2 dagen stage lopen in het ziekenhuis (kraam-, algemene en psychiatrische afdeling). Dan heb ik gelukkig alles gehad voordat we naar NL gaan en heb ik weer even de tijd om op adem te komen.

In tegenstelling tot de kinder heb ik nu allemaal vroege diensten (7.00-15.15) doordeweek, hopelijk zie ik dan het meeste op de afdeling. Ik heb er in ieder geval weer zin in!!

Ondertussen hebben we weer sneeuw ontvangen en is de temperatuur gezakt tot -11 overdag, dus toch nog wat winter in Canada!

O ja en de graafmachine staat nog steeds in de voortuin, niemand schijnt dat ding te missen lijkt wel!

Probleem opgelost!!

We kunnen weer opgelucht adem halen, het water is weer gemaakt!! He he! Het duurde wel even wat langer dan verwacht maar dat namen we voor lief omdat het zoveel geld scheelde. Uiteindelijk kwamen ze op dinsdag laat in de middag een gat in de voortuin graven waar je iemand in kon begraven. Toen de leiding eenmaal bloot lag bleek dat de lekkage een klein gaatje/scheurtje was op ongeveer 1 cm na de curb stop waar een klein straaltje water uitspoot. Ze hebben een stuk leiding er tussen uitgehaald en een nieuw stuk er tussen gezet met koppelingen en al.

Zie je het water aan de rechterkant er uitspuiten?

Zo.....het is weer gefikst!

Het zag er weer netjes uit en ...........we hadden weer onze eigen wateraansluiting, dus de tuinslang kon er eindelijk af bij de buren. Niet meer de hele nacht het water hoeven laten lopen zodat de slang niet zou bevriezen, heerlijk!! Omdat het al donker was tegen de tijd dat alles klaar was kwamen ze pas de volgende dag het gat dicht gooien en ook de leiding in het huis maken waar het uiteindelijk allemaal om begonnen is.  Eind goed al goed dus. Alleen staat de graafmachine nog steeds in onze voortuin. Sinds afgelopen woensdag heb ik niemand meer gehoord of gezien. Die kerel zei nog wel dat hij later het gras er nog terug op zou leggen, geloof alleen niet meer dat dat veel zin heeft. Nou ja eerlijk is eerlijk, er is niet veel aan verloren, zo'n geweldig gazon hadden we toch niet.
Nu blijkt dat de aanhanger kapot is waar het ding op moet komen staan en dat de benzine (of wat er ook in moet) op is, hoewel dat nog het minste probleem is. Maar goed we blijven er netjes vanaf en verpatsen het ook maar niet ;) !!

Daar kijken we al een week tegen aan,

maar nu is alles bedekt met sneeuw!

Afgelopen zaterdag is Tontje jarig geweest, de teller staat nu op (tromroffel)........42! Hij moet er weer even aan wennen maar ach volgende week weet hij niet beter. Net als vorig jaar moest hij werken op zijn verjaardag maar in tegenstelling kwam hij nu wel thuis daarna. Vorig jaar zat hij ergens op de prairie in Saskatchewan bij een boortoren op een houtje te bijten, de hele ganse dag. Maar dit jaar was hij de avond ervoor al terug gereden naar Calgary om alvast wat in te lopen voor de dag erna en jawel hoor, rond de middag was hij thuis!!! Jippie, wat waren de meisjes blij, ja en ik uiteraard ook. Die avond kregen we bezoek en we hielden tevens een afscheidsfeestje voor een mede-emigrant die weer naar Nederland vertrekt. Het was erg gezellig en de kinderen hebben heerlijk gespeeld.

De jarige job met ons Wies die zich ook een beetje jarig voelde.

Verder ben ik nog druk bezig geweest met het regelen van mijn andere stages in het ziekenhuis. In eerste instantie had ik vorig week nog geen geluk, niemand te bereiken of antwoordapparaten en niemand die terug belde op antwoordapparaten. Dus maandag weer opnieuw aan de telefoon gehangen en nu lukte het wel. Vandaag heb ik een afspraak gehad in het ziekenhuis met de manager van de kraamafdeling en ik mag 29 februari en 1 maart daar op de afdeling meelopen. A.s. vrijdag heb ik bij met de manager van de interne afdeling een afspraak. Nu moet ik alleen nog de manager van psychiatrie te pakken krijgen, eigenlijk misschien nog wel de belangrijkste omdat ik gewoon bijna 0,0 ervaring heb op dit vakgebied. Ik hoop op iedere afdeling 2 dagen mee te mogen kijken, het is niet veel maar wel genoeg om een indruk te krijgen van hoe men werkt, denkwijzes, manier van patient benaderen e.d.

Met de meiden gaat alles goed, ons Saartje is enkele weken geleden begonnen met "zwemles"!! Tussen aanhalingstekens ja want het lijkt eerder op watervrij maken. Toen ik ze opgaf vroegen ze alleen maar hoe oud ze was en op basis daarvan moest ze in het zo laagst mogelijke groepje beginnen. Als ze nu 6 was geweest dan zou ze automatisch wel naar de echte zwemles mogen. Afijn ik dacht laten we het toch maar doen, ik ga meestal wel 1 x in de week met de meiden zwemmen maar het is goed dat iemand haar echt kan instrueren. Ze zit in een groepje van 4 kinderen en de andere 3 zijn volgens mij allemaal 3 jaar oud!! Ze hebben alle 3 nog niet 1 volle les meegedaan, de 1e heeft de 4e les eindelijk haar tenen natgemaakt in bijzijn van vader, de 2e heeft alleen nog maar in het pierebadje gezeten, de 3e is na de 2e les gestopt (heb 'm tenminste niet meer gezien) en ons Sarah.....die doet vrolijk alles mee en vind het erg leuk. Op zich leert ze er zeker wel wat van want ze hebben hier geen vleugeltjes aan en beginnen in het diepe (1.05M) maar dmv tafels in het water te zitten komen de kinderen toch boven het water uit. Maar op deze manier leren ze van de ene tafel naar de andere tafel te zwemmen (klinkt het logisch??). Ze krijgen 10 weken les (voor maar $40) en dan kun je ze opnieuw opgeven voor een volgende 10 weken.

Sarah speelt "juffrouw" en leest voor uit Jip en Janneke!

Als laatste wil ik nog even dit delen met jullie; van de week kregen we dit kaartje in de brievenbus.................inderdaad de trouwkaart van mijn zusje en haar aanstaande!!!
Leuk is ie geworden he!!! Het is een eigen ontwerp dus petje af voor Erwin himself!!!

Even Apeldoorn bellen.....

"Had ik maar nooit gebeld!!" Dat denk ik nu dus, maar ja dan was het vast een andere keer wel uitgekomen! Wat is er gebeurd?? Ik zal bij het begin beginnen, ruim een maand geleden  zag Tontje dat beneden bij de watermeter, waar dus het water het huis binnen komt, de leiding wat drupte. Omdat de loodgieter er toevallig was voor de vaatwasser vroegen we hem hier ook even naar te kijken. "Daar ga ik niet aanzitten als het water erop zit dus de hoofdkraan moet gelokaliseerd worden in de voortuin" was zijn antwoord. Bel even naar de gemeente om dat ding te laten lokaliseren en dan kan ik eraan werken. Er ging een periode van kerst, oud op nieuw, vorst en sneeuw voorbij voordat ik eindelijk de gemeente belde om de "curb stop" (hoofdkraan) te laten lokaliseren in de voortuin. Normaal wordt 1x in de zoveel tijd de huizen langsgegaan om de curb stops in de voortuinen te lokaliseren, door de loop der tijd raken ze natuurlijk overgroeid en de blauwe pijlen, die op de stoep markeren waar ze moeten zitten, vervagen. Afijn dus ik belde afgelopen woensdagmorgen de gemeente en toen ik woensdagmiddag na een lunch bij een vriendin thuis kwam trof ik mijn voortuin zo aan:

?????, een pion dacht ik!! Bij de voordeur vond ik een briefje met de tekst: "need to test pressure, leak?" Dus binnen maar gelijk het telefoonnummer gebeld dat op het briefje stond en ik kreeg de kerel aan de telefoon die hier was geweest. Hij begon gelijk een heel verhaal af te steken over leaks, taps, bibs, hoses enz....ik snapte er niets van het enige wat ik opving was dat het water was afgesloten. Waarschijnlijk omdat ik daar zo verontwaardigd op reageerde zei hij dat hij binnen 30 minuten bij me zou zijn. Eenmaal hier meldde hij al direct dat het water er niet terug op zou gaan want de lek was van zodanige aard dat het water bevuild zou kunnen zijn en dat het schade zou kunnen veroorzaken voor ons en de buren. Even voor de goede orde wij hebben niets gemerkt van verlies in de waterdruk in huis. Wat was zijn verhaal nu; ze kwamen hier om de curb stop te lokaliseren en toen ze het ding vrij maakte zagen ze dat de grond erg nat was toen hebben ze een gat gemaakt (1.50-2 meter diep) om bij de leiding te kunnen en daar zagen ze dat het flink lekte. Als de kraan uit ging stopte dat en als ze 'm aan zette begon het weer. Door een druktest te doen op de leiding van binnen uit het huis konden ze zien dat de lek zat op het gedeelte van de curb stop naar het huis (op ons gedeelte) en niet van de curb stop naar de stoep (gedeelte van de gemeente). En je raad het al de kosten om het te laten maken zouden voor ons zijn omdat het op "ons gedeelte" zat. Het is hier niet net als in Nederland dat ze service bieden tot IN het huis. Als oplossing vertelde ze mij dat er een nieuwe leiding zou moeten worden geschoten van de curb stop tot in het huis, om dat te doen hadden ze de loodgieter al gebeld die dat zou doen, hij is de enige in de stad die dat zou kunnen doen en hij zou later op de avond langskomen voor een offerte. In de tussentijd zouden ze ons aansluiten op het water van de buren, dus een tuinslang van de buitenkraan van de buren naar onze buitenkraan achter op het dek en zo had ik toch in de tussentijd water.

En dat zag er dus zo uit

Ik moet zeggen dat ik "pretty overwhelmed" was door het verhaal wat ze me vertelde, ze liepen van hot naar her en gebruikten wederom termen die voor mij vreemd waren. Tegelijkertijd vroeg ik me af: "waarom lag er geen modderpoel in de tuin?", "waarom is die boom dan niet verzakt", "hoe lang gaat dit duren", "is er echt geen andere oplossing" of "is er echt geen andere loodgieter die dit kan maken". Voor ik het wist waren ze weer foetsie. Nou ja Tontje ondertussen gebeld en hij zou gelukkig redelijk op tijd thuis zijn dus hopen op tijd genoeg voor die loodgieter z'n offerte ging maken. Afijn 17.30 staat de loodgieter op de stoep (Tontje was thuis) en hij ging 'ns kijken en meten. Ook hij opperde dat dit de enige oplossing, dit soort leidingen was eigenlijk troep en blablabla.... Hij zou een leiding van 80ft. (ruim 24m) moeten schieten, het kostte $50 per ft. dus totaal... precies $4000! De langste die hij ooit gedaan had vermeldde hij, tja daar hebben wij wat aan!! F**k dachten wij en Tontje riep gelijk "dat ga ik niet betalen!". Nou, zei ie, als alles goed verliep kon hij het ook wel doen voor $3200, scheelt maar is nog steeds een hoop geld. We zouden er eens over na gaan denken. Dezelfde avond nog onze makelaar gebeld voor advies en onze eigen aannemer, de laatste zou een andere loodgieter langs sturen voor een second opnion.

Wat ons zo stoorde aan de gang van zaken was 1. Ik was niet thuis tijdens het hele gebeuren, hadden zij niet per ongeluk de leiding kapot gemaakt? 2. Waar was de "o zo natte" grond gebleven die ze hadden opgegraven? 3. Waarom hadden ze al een loodgieter gebeld? 4. Is er werkelijk geen andere optie? Toen ik aan die kerel van de gemeente de volgende dag vertelde dat het zo duur was kreeg ik zo'n meelijkwekkende hoofdknik en glimlach, bleh!! En als respons op mijn "we zijn nog andere opties aan het bekijken" kreeg ik te horen" you don't have another option, this is your only option!"

Ik wil het woord "scam" niet gebruiken maar het is toch vreemd allemaal.

Loodgieter nr.2 komt later die dag langs, ook hij op z'n kop dat gat in, kraan aan, kraan uit, ja het lekte nog steeds flink. Maar zei hij, ik kan het wel fiksen voor $1500, niet een hele nieuwe leiding naar het huis maar flink uitgraven eromheen, nieuw stuk leiding en koppelingen en klaar is kees!

Jullie snappen wel voor welke optie wij gekozen hebben. Aanstaande maandag komt hij het maken, tot die tijd zitten we nog met de tuinslang. We moeten nu trouwens de hele nacht de kraan laten lopen in huis omdat anders het water in de slang buiten bevriest, zonde van het water!!! Maar het is gelukkig overdag nog boven nul. De gemeente heeft wel onze meter bij de buren ertussen gezet zodat we wel ons eigen water betalen.

Zoals ik al zei, overdag is het boven nul en met een strak blauwe lucht en het zonnetje is het heerlijk buiten, dus weer tijd om met de meiden even naar de speeltuin te gaan. Niemand snapt waar de winter blijft en veel mensen zeggen dat het allemaal nog komt. Ik vind het wel jammer dat er geen sneeuw ligt maar aan de andere kant scheelt het veel ellende op de weg e.d. (hoewel wij nooit van die Nederlandse taferelen zullen hebben). Ik geloof nu ook weer niet dat we in februari en maart nog 2 meter sneeuw gaan krijgen, ach ja we zullen zien.

Verder heb ik het nieuws nog gekregen dat ik voor alle overige afdelingen toestemming heb gekregen om mee te gaan lopen, afgelopen week heb ik al 2 x het antwoordapparaat van de kraamafdeling ingesproken maar tot nu toe nog niets van gehoord, da's dan weer Canada.

Deze week proberen we het gewoon weer opnieuw.

Tontje is afgelopen week overgegaan naar een ander schema met werken, hij werkt nu 5 dagen en heeft dan 3 dagen vrij continue ipv 5 dagen, 3 vrij, 5 dagen en 2 vrij. Hierdoor is hij per 4 weken 2 dagen extra vrij en ook wat vaker in het weekend zodat we wat meer samen kunnen doen, heel fijn!!

Als laatste nog even deze mooie zonsopgang van afgelopen week: