maandag 30 januari 2012

Jobshadowing

                                                       Ik in mijn Canadese zustertenue
Mooi motiefje nietwaar??

Zo mijn weekend zit erop!! Ik heb zaterdag en zondag een late dienst meegedraaid hier in het Chinook Regional Hospital van Lethbridge. Hoe was het??? Leuk in ieder geval om te zien hoe het er hier aan toegaat, interessant omdat ik weer dingen geleerd heb die ik nog niet wist en anders omdat het wel hetzelfde vak is maar op sommige vlakken anders ingevuld wordt. Niet erg verrassend natuurlijk, ik bedoel ieder land heeft zijn eigen maniertjes en visies, wat zeg ik dat kan zelfs al binnen Nederland per provincie of ziekenhuis schelen en dat is allemaal te leren. Maar de taal dat is mijn grootste struikelblok, eerlijk is eerlijk mijn Engels is goed ik kan me goed redden maar in het ziekenhuis lijken ze wel een andere taal te spreken, er worden enorm veel afkortingen gebruikt, daarnaast spreken ze de Latijnse benamingen anders uit (logisch, snap ik) en is er een bepaalde woordenschat die in de supermarkt niet gebruikt wordt. Maar goed ik zal bij het begin beginnen. Voor diegene die niet zoveel met ziekenhuizen en het beroep verpleegkundige hebben, voel je niet schuldig om nu af te haken met verder lezen want voor jullie wordt het een saai stuk!
Zoals je op de foto's ziet heb ik een schitterend uniform aan, verpleegkundigen moeten hun eigen uniformen kopen (scrubs) en je bent eigenlijk vrij om te dragen wat je wil, je hebt enorm veel verschillende motieven en kleuren. Ik dacht dat ik het nog niet zo slecht had gekozen maar Tontje lachte me heel hard uit .......en bedankt!!! Hij vond het maar een oudbollig motief! Je hebt verpleegkundige rondlopen in zoiets, of met open jasjes, of met een gewoon t-shirt of longsleeve-shirts en broek of met zo'n mooi groen ok-pak (geleend van het ziekenhuis). Hierdoor wordt het lastig om te zien wie nu verpleegkundige is of wie van de poetsdienst. Je kleed je thuis om en wast ook je eigen spullen uit. Daarnaast moet je dichte schoenen dragen, slippers/sandalen mag niet, stel dat er een spuit op je voet valt!
Ik had dus een late dienst van 15.00-23.00. Even voor de duidelijkheid, ik moest m'n handjes op m'n rug houden en alleen maar kijken. Aan het begin van je dienst krijg je een mondelinge overdracht van de "charge nurse" van alle kinderen die er op dat moment zijn. De eerste dag was dit met z'n allen aan tafel en de 2e dag moesten we de overdracht horen uit een dictafoon. Net als bij ons (sorry ik blijf in de tegenwoordige tijd wat betreft het Elkerliek) worden de kinderen verdeelt onder de verpleegkundigen die die dienst aanwezig zijn. Deze kinderafdeling heeft ongeveer 11 bedden, allemaal aparte kamers voor kinderen van paar dagen oud tot 18 jaar oud (boxen en zalen kinderen dus). In de late dienst waren er 4 verpleegkundigen waarvan 1 verpleegkundige de "charge nurse" is. Deze verpleegkundige heeft vaak 1 a 2 kinderen onder zich met lichte zorg, daarnaast is zij aanspreekpunt van de afdeling voor die dienst en schakel tussen overige verpleegkundigen en arts. Dus als je een arts nodig zou hebben voor jou kind dan moet je dat doorgeven aan de charge nurse en zij belt de arts en zij koppelt weer met jou terug wat er moet gebeuren. Volgens mij is de "charge nurse" een beetje hetzelfde als bij ons de oude functie van "hoofdverpleegkundige". Door de week is dit ook een vast persoon tijdens kantoortijden (een fulltime functie dus) en buiten kantoortijden wordt een verpleegkundige aangewezen gebaseerd op kennis en ervaring. Afijn na de overdracht van de charge nurse ga je bij je kinderen langs om kennis te maken en je assessment te doen. In het Elkerliek zouden wij dus bij aanvang van dienst kijken hoe het gaat met de kinderen (gerelateerd aan het ziektebeeld) , of het infuus goed zit en goed staat ingesteld, of het kind en ouders nog iets nodig hebben. Hier is de assessment van hele andere orde. Hier wordt het kind letterlijk van top tot teen helemaal nagekeken en beoordeeld op hou je vast; centraal zenuwstelsel (gedrag, mate van bewustzijn, pupil, pijn), cardiovasuculair systeem (met stethoscoop luisteren naar hartritme, hartgeluiden, kleur en temperatuur extremiteiten, capillair refill, huidturgor, fontanel je telt het het hartritme een volle minuut en er wordt op de voet ook gevoeld naar de polsslag frequentie volume regelmatigheid), pulmonair (weer luisteren met stethoscoop naar ademgeluiden, tel een volle minuut aantal AH, luisteren naar evt. bijgeluiden), maagdarmstelsel (hoe is de eetlust, misselijkheid, slikproblemen, gasvorming, ontlasting, evt. de buik palperen, en evt. luisteren met stethoscoop naar darmgeluiden), urinewegen (frequentie plassen, hoeveelheid, kleur, geur, pijn) spieren en skelet (evt. zwellingen rondom gewrichten, beperkingen, kracht, beweging), huid (kleur, temperatuur, uitslag, wondjes) en ogen, oren, keel en neus (kleur, zwelling, infectie, pijn). De eerste 3 zijn het belangrijkste en worden altijd iedere keer volledig gedaan, de overige worden gedaan afhankelijk van opnameindicatie. En iedere 4 uur wordt dit herhaald!!!!! Ik was verbijsterd over hoe uitgebreid dit gedaan werd en voelde me ook heel erg dom toen ik zei dat wij dat nooit zo deden. Daar waren zij dan weer verbaasd over en vroegen hoe ik dan mijn patienten beoordeelde, euuhhhhhh??!!! Toen ik vertelde dat wij eigenlijk nooit met een stethoscoop werkte vroegen ze zich in godsnaam af hoe wij dan de patient beoordeelde op hartslag en ademhaling.
Nou, het infuus (+insteekplaats) wordt ieder uur beoordeeld en ieder uur wordt de pomp gereset en opnieuw het volume ingesteld. Er wordt van ieder kind een vochtbalans bijgehouden in het dossier. Iedere 2 uur wordt er een rapport geschreven over de patient, ze vertelde wel dat het op een volwassenafdeling minder frequent was. Toen ik vertelde dat wij 1x per dienst rapporteerde vroegen ze hoe ik dan alles onthield?! Je zult begrijpen dat het rapport van 1 dienst wel 1 tot 1,5 A4 beslaat en er gaat veel tijd zitten in het rapporteren, daarom is het ook niet te doen om alle rapporten te lezen bij aanvang van je dienst.
Het verpleegkundige en medische dossier zit hier samengevoegd in een dikke map, op zich wel een voordeel als je iets wil opzoeken maar als de arts en vpk de map nodig hebben is het op je beurt wachten.
Ouders doen hier ook aan rooming-in en zijn zelfs nog zelfstandiger dan die van ons, ze mogen zelf in de keuken pakken wat ze nodig hebben aan eten en drinken. Ook de flesjes van de baby's mogen ze zelf opwarmen en geven. Indien een kind sondevoeding moet krijgen dan worden de ouders vrij snel geinstrueerd hoe ze dat moeten doen zodat ze dit ook zelf kunnen. Voeding en pampers krijgen ouders ook van het ziekenhuis. De apparatuur komt ook sterk overeen met die van ons, sat.+RR meters en monitors. Infusen zien er net wat moderner uit, hier hebben ze zelfs voor de TPV een pomp waar 3 systemen in kunnen, ze zullen die ongetwijfeld wel in Nederland op de IC hebben maar wij moesten altijd aanklooien met 3 verschillende pompen of perfusors.
Waar ik ook best verbaasd over was was de isolatie van kinderen. Dit ziekenhuis is een stuk ouder dan het Elkerliek en hier hebben ze dus geen sluizen voor de kamers. Er lag een kind die ivm chemo beschermd moest worden voor ziektekiemen dus wij moesten ons iedere keer helemaal (schort, handschoenen en snoetje) aankleden als we naar binnen gingen maar ondertussen bleef de deur wel de hele avond open staan. De kamer ernaast lag een kind die isolatie had omdat er waarschijnlijk een herpes simplex in het spel was, ook hier moest de verpleegkundige omkleden maar bleef de deur wel de hele avond open???!!! En nee ze hebben hier geen kamers met onderdruk of bovendruk.
Een ander verschil was dat ze hier in het ziekenhuis een R.T. hebben oftewel een respiratiory technician (volgens mij wordt het zo genoemd). Deze verpleegkundige is voor, inderdaad, het respitatoire aspect. Als er dus een kind zou zijn met vernevelingen dan komt deze verpleegkundige jou kind vernevelen, heel handig!! Deze pleeg is voor het hele ziekenhuis en houdt zelf in de gaten wanneer er waar verneveld moet worden, ook doen ze dan de beoordeling na de verneveling.
Er lag een kind aan een ventilatie apparaat (ivm tracheastomie) en toen het apparaat kuren kreeg werd de R.T. gebeld. Een verneveling uit de muur wordt hier trouwens "aerosol" genoemd, was dus even heel verwarrend.
Ik had het geluk dat we ook een opname mochten doen, op zich is dit niet veel anders dan dat wij dat zouden doen, de vragenlijst is alleen wat uitgebreider/specifieker. Wel wordt hier uiteraard weer een volledige assessment gedaan (zoals eerder beschreven).
Verder wordt hier ook alles dubbel gecheckt wat aan de patient gegeven wordt qua medicatie en infusievloeistoffen, ook niet anders dan bij ons.
Ook deze afdeling heeft een speelkamer waar ouders en kinderen gewoon zelf in en uit kunnen lopen ten alle tijde en zelf speelgoed e.d. mee kunnen nemen. We hadden zelfs een vader die zich de halve avond zich had vermaakt met de Wii, tja je moet toch wat als je baby zo klein is dat alleen moeders ervoor kunnen zorgen??!! Naast de kinderafdeling zat nog een klein gedeelte "Mental Health" voor kinderen. Hier worden dus kinderen opgenomen met psychische problemen alleen......wordt dit gedeelte in het weekend gesloten en moeten de patienten op de kinderafdeling verblijven in de tussentijd. Waren de verpleegkundigen op de kinderafdeling ook niet blij mee!
Verpleegkundigen werken in dit ziekenhuis met "rotations" dat houdt in dat ze vaste diensten hebben op vaste dagen, dus ze weten bij wijze al wat ze moeten werken over een half jaar. De meeste verpleegkundigen werken 8 uurs diensten maar er zijn enkele die 12 uur werken. Ook werken ze met "seniority", dat is niet alleen voor het ziekenhuis bij bv Tontje geldt dat ook. Wat houdt dat in; degene die er het langste werkt heeft de meeste rechten, dat kan dus inhouden dat bij het bepalen van "rotations" diegene met "seniority" het eerste voor het zeggen heeft welke diensten ze willen werken, bij het bepalen van vakantie's degene met seniority het eerste mag kiezen, bij het werken van feestdagen bepaalt de "seniority" wie er vrij krijgt en zo verder. Dus als je nieuw bent ben je de pineut (om het netjes te houden). Vonden ze wel raar dat ik zei dat in Nederland (bijna) iedereen gelijk is bij bepalen van diensten, vakanties en vrije dagen??!!
Volgens mij was het dit wel zo'n beetje zoals ik al zei het was leuk om te zien hoe het hier werkt en ik ben blij dat ik de mogelijkheid krijg om hier over de schouders mee te mogen kijken zodat ik me goed kan voorbereiden op mijn assessments maar eerlijkheid gebied mij ook te zeggen dat ik hierdoor wel heimwee krijg naar mijn oude afdeling en mijn oud collega's. Ik had er ook hoofdpijn van aan het einde van de avond, maar het is goed dat die hersenen weer eens flink aan het werk gezet worden!!
Helaas heb ik niet meer foto's dan die hierboven, ze zijn daar wel strikt in maar ik hoop dat ik jullie toch een beetje een indruk heb kunnen geven van hoe het hier werkt.
De manager van de kinderafdeling ging voor mij nog rondbellen in het ziekenhuis of ik ook nog op andere afdelingen terecht kon, ik heb al groen licht voor maternity/newborn (kraam) nu nog wachten voor general medicine (interne afdeling) en mental health (psychiatrie). Wordt dus nog vervolgd.

woensdag 25 januari 2012

Huishoudstuderen

Zo, nu moet ik echt even tijd maken om weer eens te bloggen want het is gewoon schandalig!! Ja ja ik weet het! Niet normaal hoe snel de tijd weer gaat, de maand januari is alweer bijna voorbij en als je me vraagt wat heb je gedaan deze maand ?????? Vanalles en nog wat. De eerste week van januari hebben de meiden nog vakantie gehad en ze hebben zich prima vermaakt met al het speelgoed wat de kerstman gebracht had maar net als echte zusjes zitten ze elkaar ook wel eens in de weg dus ze waren toch ook wel weer blij dat ze naar school mochten, Wies ook weer blij nu had zij het speelgoed allemaal voor zichzelf, zonder een grote bemoeizuchtig zus die zei waar ze wel of niet aan mocht komen.
En met Janske en Sarah op school was het voor mij ook weer tijd om aan de slag te gaan met studeren, ben nu bezig met de basis van verplegen, patienten opnemen, verpleegkundige diagnose stellen, verpleegplan maken, uitvoeren, evalueren en ga zo maar door. Ik begreep al van Abby (mijn bevriende kinderverpleegkundige hier in Lethbridge) dat ze echt niet voor iedere patient een verpleegplan opstellen, ook hier gaat veel op kennis en ervaring en is er veel gedigitaliseerd dus word er vaak een standaardverpleegplan uitgedraaid zoals wij dat ook in Nederland deden. Maar ik denk dat het goed is om terug te gaan naar het begin en van daaruit het verder uit te werken, hoe wordt het hier geleerd en hoe ziet hier zo'n plan eruit. Ook omdat ik dadelijk moet laten zien dat ik met zo'n verpleegplan om kan gaan bij de assessments. Het is taaie stof die soms moeilijk blijft hangen omdat het ook nog allemaal in het Engels is en het valt niet mee om te studeren als er altijd wel een dame hier in huis rond loopt die toch ook aandacht wil. Gelukkig heb ik kunnen regelen dat ik aanstaand weekend hier in het ziekenhuis mee kan lopen op de kinderafdeling met Abby. Jobshadowing, zoals ze dat hier noemen. Ik ben heel blij dat dat hier mogelijk is want ik weet dat we daar in Nederland niet zo weg van waren. Ik heb een "criminal check" moeten laten doen (verklaring van goed gedrag) en gelukkig heb ik niets op mijn kerfstok. Daarnaast moet ik nog wat papieren tekenen i.v.m. geheimhouding e.d. en dan ben ik "good to go". O wacht, ik moet nog een zusterspakje kopen, dat noemen ze hier "scrubs"?! Maar goed iedereen heeft vast wel een keer op tv een Amerikaanse serie/film gezien waar ze zoiets aanhebben, zo'n pak met allerlei motiefjes erop. Hier koopt iedereen dat zelf en die was je thuis ook zelf uit, niet echt hygienisch denk ik dan weer met mijn Nederlandse kop maar voorlopig heb ik geen patientencontact dus wordt ik niet echt "vies". Ik heb 2 late diensten (van 15.00 tot 23.00), niet echt ideaal voor jobshadowing maar ik was natuurlijk afhankelijk van Abby. Vrijdag ga ik kennis maken met de manager van de kinderafdeling, vast wat netwerken en hopelijk kan zij mij ook in contact brengen met andere afdelingen. Ik hoop ook nog op een algemene afdeling, de kraamafdeling en een psychiatrische afdeling mee te kunnen kijken. Dan heb ik de 4 gebieden gezien die tijdens de assessments aan de orde zullen komen. Vooral psychiatrie is van groot belang omdat ik daar nagenoeg bijna geen ervaring in heb en wat hier toch een groter onderdeel in de opleiding is dan in Nederland. De RN (registered nurse) wordt hier breder opgeleid als in Nederland en heeft hier bij het afstuderen een bachelor degree in handen, in Nederland heb je meer verschillende opleidingen en meer niveau's. Maar goed eerst even peilen of ik daar ook mee kan kijken en hopelijk valt er dan ook iets te plannen want ik ben afhankelijk van Tontje's vrije dagen.
Daarnaast ben ik ook druk met de voorbereidingen voor de bruiloft van ons Inge en haar Erwin, maar ik kan ik niet te veel over zeggen omdat zij waarschijnlijk ook dit blog zullen lezen maar om hun nieuwsgierigheid toch een beetje gerust te stellen; het wordt LEUK!!! Verdere details volgen dus na 13 april.
Ondertussen hebben we ook op de winter zitten wachten en sommige hebben het misschien op Facebook wel meegekregen dat we die inderdaad hebben gehad, gehad ja want hij is weer weg!!!! Vorig jaar begon de winter in november, halverwege die maand viel de sneeuw ging de temperatuur onder nul en is die daar niet meer bovenuit gekomen voor maart. Maar nu, we hebben een beetje sneeuw en -20 gehad in november (toen Wieteke hier op vakantie was) en daarna niets meer, tot ongeveer 1,5 week geleden. De winter was  8 gr. warmer dan anders en hoewel het oosten van Canada er af en toe nog van langs kreeg met sneeuwbuien hadden we hier niets. We hadden de familie Kragt over uit Canmore op 13,14 en 15 januari en de 15e ging de temperatuur voorzichtig omlaag om de dagen daarna een snoekduik naar de -25 te maken, koud dat het was!!!! Er kwam ook lichte sneeuw om de haverklap naar beneden maar al met al was het niet meer dan 5-10 cm. Op een gegeven moment was het hier -37 met een gevoelstemperatuur van -46, echt heel erg koud. Dus nu werden er ook weer 13 weerrecords gebroken. Maar zoals ik al zei de winter is weer weg, het is vandaag weer +7gr. en we hebben weer een harde Chinookwind door Lethbridge gieren van 100km/uur. De Chinookwind brengt weer warm weer met zich mee en blablablabla. Afijn je doet er niks aan. In Nederland regent het continue dus het is overal wel wat.
Nou ik ben wel uitgezeverd ondertussen, zoals je ziet hebben we echt niets spannends meegemaakt maar hopelijk kan ik volgende week verslag uitbrengen van mijn stage in het ziekenhuis en misschien ook wel foto's van mij in "scrubs" en de kinderafdeling, ik heb er in ieder geval zin in!!!!

zondag 1 januari 2012

Happy NewYear

Zo, het nieuwe jaar is begonnen en eindelijk is het me gelukt om mijn blog bij te werken. Afgelopen dagen had de computer er geen zin in leek het wel. Pagina om een nieuw bericht te maken werd niet geladen en foto's uploaden was helemaal te veel gevraagd. Maar goed vandaag heb ik misschien ook iets meer geduld en nu is het wel gelukt, gelukkig. Hierbij alle trouwe lezers van ons blog nog een heeeeeeeel gelukkig nieuwjaar toegewenst. Maar even terug naar kerst, ons Saartje keek hier denk ik wel het meeste naar uit van onze meiden. Ze sliep zelfs met haar kerstmuts op maar eindelijk werd het toch kerstavond. We moesten nog op Tontje wachten maar ik had de film "Santa Claus" opgezet om ze vast "op te warmen". En net als in de film vonden ze de cadeautjes beneden bij de open haard, YEAHHHH!! Alles mee naar boven gesjouwd en het feest kon beginnen. Overbodig om te zeggen dat ze door het dolle heen waren en gelukkig waren ze blij met alles. Onder het genot van een lekker hapje en drankje werd alles bewonderd en uitgeprobeerd, een geslaagde avond dus
Meiden zijn erg blij met de vondst van de cadeau's in de open haard!

Wies een nieuwe pop, Sarah een doktersetje

1e kerstdag hebben we niet veel gedaan, in onze pyama de nieuwe playmobile opgebouwd, verkleed en het nieuwe Wii spel uitgeprobeerd. Op 2e kerstdag hebben we met z'n allen gegourmet zoals het toch een beetje hoort met kerstmis. Sarah was erg teleurgesteld toen het dinsdag werd en kerst voorbij was!

Samen met papa spelletjes doen op de wc en als een echte dame
met de hoge hakken, van wie ze dat heeft...?? (neeee, niet van mij!!)

Tontje was woensdag, donderdag en vrijdags vrij en omdat we nog amper sneeuw hebben gezien afgelopen maanden gingen we het zelf maar opzoeken. Samen met Harry, Anja, Robin en Luna gingen we op weg naar Waterton Lakes National Park, ook daar lag er niet zo gek veel sneeuw beneden maar toen we de bergen inreden ging het van enkelhoogte naar kuithoogte naar kniehoogte.
Eenmaal boven eerst wat gegeten en daarna de sleetjes gepakt en wezen sleeen, heel erg leuk.
Gelukkig was het niet zo koud, -1 dus het was perfect.

Chief Mountain in laag hangende bewolking,
daar is ook de grensovergang naar de U.S.A.
Berggeit onderweg op de helling van de berg
Samen met de familie Houkes
Even een plasje maken in deze veredelde dixi,
geen tijd om kieskeurig zijn want voor wildplassen
is het wel heel erg koud!

De weg richting Cameron Lake, in de winter wordt het
altijd hier afgesloten.

Gisteren waren wij 1 van de laatste bij wie het 2012 werd, maar ook wij ontkwamen er niet aan. We hadden wat vrienden uitgenodigd en ik had oliebollen gebakken die erg goed in de smaak vielen. Daarna nog lekker nageborreld, helaas moest Tontje een behoorlijk lange rit maken naar BC waardoor hij pas om 22.30 thuis was, gelukkig nog wel voor 0.00 in ieder geval. En in tegenstelling tot vorig jaar ging het bezoek pas na 0.00 naar huis (vorig jaar was iedereen om 23.30 naar huis), dus er werd geproost met champagne maar helaas geen vuurwerk, dat doen ze hier gewoon niet. Toch jammer om het nieuwe jaar niet luid in te knallen maar het was erg mistig dus veel zouden we toch niet gezien hebben. Vandaag moet Tontje ook gewoon weer werken maar gelukkig wel wat vroeger thuis dan gisteren en verder doen we het lekker rustig aan een goede manier om het nieuwe jaar te beginnen!