donderdag 19 juli 2012

Einde schooljaar

Ik wilde toch nog even terug blikken op vorige maand want we hebben uiteraard meer gedaan in de maand die tussen de vorige 2 blogs zat dan alleen maar wachten op die stomme brief!
Maar goed dat terzijde.
De laatste 2 weken van juni waren tevens de laatste 2 van het schooljaar want vanaf 27 juni hadden Sarah en Janske zomervakantie, Wies (de mazelaar) heeft het hele jaar door zomervakantie.
In de laatste weken had Janske haar proefwerkweken, nou ja weken het waren 4 proefwerken uitgesmeerd over 2 weken en rondom die proefwerkweken hadden ze een excursie naar "Writing-on-Stone", gingen ze een filmpje pikken bij de bios, lekker een middagje relaxen in de zwembad en nog meer van dat soort dingen. Nee, nee school is heel zwaar, inderdaad Janske ;)!! Ach ons Janske had goed gewerkt afgelopen jaar en als je dan ziet dat ze eigenlijk een maand gemist heeft van het schooljaar, nou super hoor. Ze had een mooie puntenlijst en ze is "promoted to Grade 8", gelukkig maar. Dit wordt het laatste jaar van de Middle school en dan gaan ze naar High school, die dan nog 4 jaar duurt, ongacht welk niveau je volgt volgens mij maar daar heb ik me nog niet in verdiept.
Ons Sarah heeft haar "Kindergarten diploma" op zak, tja je moet ergens beginnen, nietwaar?? Ze hadden nog een mooie jaarafsluiting waarvoor de kinderen zich helemaal suf geoefend hadden op rijmpjes, versjes en liedjes. BIJNA iedereen deed heel actief mee behalve......ja je voelt 'm al aankomen ons Saartje!! Die stond daar lekker ongegeneerd in haar neus te boren. Ze zal wel gedacht hebben; boring (saaaaaaaaai)!!!!
Sarah staat in het midden, 2e rij van boven

Een paar dagen later mochten we het laatste half uurtje in de klas komen omdat de kinderen een Award kregen uitgereikt. Ze hebben hier sowieso iedere week een recognition bijeenkomst met de hele school waarbij ze awards uitreiken aan kinderen voor bv. "het helpen van een ander kind", "beste student in de klas van die week", "een ruzie goed opgelost te hebben". Kortom het positieve bedrag wordt hier heel erg beloond, wel een goed iets moet ik zeggen hoor want die kids glimmen van trots. Afijn ons Sarah krijgt dus ook haar award uitgereikt (dit is gebaseerd op een goede eigenschap van het kind) en ons Sarah krijgt 'm voor "Happy heart"!!
Begrijp me niet verkeerd, ik vind ons Sarah een hele lieve meid en neem haar nukken voor lief, maar wij waren wel een beetje aangenaam verrast. Diegene die ons Sarah kennen weten wat ik bedoel, ons Sarah is heel zwart wit, iets is goed of fout en daar zit heel weinig (lees niets) tussenin.
Als ze boos is of iets anders moet dan laat ze dat luid en duidelijk horen door de toegestane decibellen in dit huis te overtreden. Ik heb weleens aan haar gevraagd of ze dat op school ook zo doet maar iedere keer zegt ze van niet, nou ja gelukkig maar. Dus ja ik was wel trots en blij dat ze deze award voor Sarah hadden uitgekozen en ja ze is promoted naar Grade 1 (Groep 3).
Ons Wiesje zou na de zomer naar de peuterspeelzaal mogen maar dat mag alleen als ze zindelijk zijn. Nu hebben wij weer het geluk dat Wies daar nog helemaal geen trek in heeft dus ik dacht ik zie het wel na de zomer. Ik heb goede hoop dat ze toch wel overstag zal gaan. Als ik het trouwens aan haar vraag of ze naar school wil zegt ze; Neeeeee mama, ik blijf lekker bij jou!!
We hadden trouwens nog een kinderfeestje gehouden voor Sarah, omdat ze 5 juli jarig is valt dat hier altijd in de vakantie. Aangezien iedereen dan op vakantie of onderweg is besloot ik het maar op zaterdag 23 juni te houden. Heel het schooljaar had Sarah geen 1 kinderfeestje en in juni ineens 3 uitnodigingen dus daarop besloot ik het voor Sarah ook te doen. Nu moet je wel weten dat het hier iets anders is als in Nederland de kinderfeestjes. Het is hier weer allemaal wat meer Amerikaanser (wilde eigenlijk overdreven schrijven maar zo snap je het ook wel, toch?). Volgens mij wordt al de halve klas uitgenodigd, je trekt je kind een jurk met veel kleuren en tierelantijnen aan, geeft een cadeau mee in een giftbag (vergeet niet dat het een duur cadeau moet zijn!!) o ja en stuur ze even langs de kapper voor een leuk opsteekkapsel (althans het lijkt erop dat ze dat zo doen). Pffffff, so not my style!! Komt mijn "lekker nuchtere hollandse" dochter aan in een broek en makkelijk schoenen, mag toch hopen dat ze gaan spelen?! Haren in 2 vlechten en een cadeau binnen budget.
Afijn ik uitnodigingen geschreven voor 7 kinderen, dan zou ik er mooi 8 hebben met Sarah erbij (nou ja 10 met Janske en Wies). Wel even erop gezet of ze aub wilde rsvp-en, laten weten of ze wel of niet zouden komen zodat je weet waar je aan toe bent. Ik had expres gewacht met de inkopen doen tot de laatste dag omdat je gewoon niet weet wie er wel of niet komt opdagen, ik had 3 bevestigingen, 1  afmelding en 1 misschien.Nu  hoef je voor 6-jarigen toch niet veel te organiseren want die vinden het nog veel te leuk om gewoon te spelen dus dat scheelt weer. Ons Sarah keek er zo naar uit, heel leuk om te zien.
Ife, Jenny-Lyn, Sarah, Luna en Arman

Op de dag zelf kwamen inderdaad de 3 meisjes (1 jongetje kwam later voor een half uurtje vanwege een zwemwedstrijd alleen de cadeautjes afgeven). Ik heb het verder lekker Hollands gehouden, cadeautjes verstoppen voor de jarige, cupcakes versieren in plaats van zo'n grote chemische taart, lekker buiten spelen, de stoelendans, snoepjesmemory en een knutselactiviteit. En toen waren de 3 uurtjes alweer om. Tja in m'n eentje eten maken voor de bups zag ik niet zo zittten, ongeacht hoeveel dat er kwamen en aangezien je niet even een zak friet haalt bij de snackbar op de hoek heb ik de kinderen weer om 5 uur op laten pikken. Sarah heeeelemaal blij, missie geslaagd dus!! En die laatste 2 kinderen die uitgenodigt waren, nooit iets van gehoord, ook niet toen we de week erna nog aan school stonden. Snap ik niets van, misschien dat ze daarom de halve klas uitnodigen omdat ze weten dat toch nooit iedereen komt opdagen!! Volgende keer meer nog over het bezoek van ons pap en mam en foto's!

De cupcakes versieren

Einde van het schooljaar, Sarah kan eindelijk op 2 wielen fietsen

Aan de overkant van de weg een coyote die normaal alleen maar in de coulee zitten,
lijkt wel heel erg op een herdershond.

maandag 16 juli 2012

En nu???

Nou en toen lag ie dus ineens voor m'n neus.....DE BRIEF!!!! We stonden op het punt om aan te rijden naar het vliegveld in Calgary om mijn ouders op te halen toen de postbode de post kwam brengen. AARRRHHGGGG.....nou toch maar snel even opmaken want de nieuwsgierigheid overwint dan toch de spanning. Nou daar gaat ie dan, eerst natuurlijk een hoop blabla die ik gauw heb overgeslagen en op helemaal de laatste pagina stond het dan zwart op wit......7 cursussen!!!! 7 van de 16 in totaal!!!! Een aantal algemene modules m.b.t. "Professional Nursing in Canada", "Theory with lab" voor de kraam en kinder en uiteraard de "Psychiatrie", F**K!!! Geen enkele uitleg over hoe ze tot deze beslissing zijn gekomen het enig commentaar is dat ik maar "gedeeltelijk aan de competentie vereiste voor een geregistreerd verpleegkundige in Alberta voldoe". Daar kun je het dan mee doen. Dan volgen er nog 5 pagina's met gezanik over welke stappen je moet gaan volgen, dus de cursussen gaan volgen en succesvol afsluiten (daar krijg je 2 kansen voor) en daarna mag je nog een keer het eindexamen schrijven voor verpleegkundigen om te laten zien dat je echt wel weet wat je doet. O ja en niet te vergeten ik moet ondertussen ook nog een keer een IELTS test doen (een Engelse taaltest) omdat tegen de tijd dat ik het eindexamen mag gaan doen mijn IELTS van 2010 verlopen is. Deze is namelijk maar  2 jaar geldig!! Wat houden die cursussen in de praktijk dan in??? Ik zal er waarschijnlijk een jaar over doen, ze kosten ongeveer $1000 per stuk en ik moet daarvoor naar Calgary toe. Nee ik ben er helemaal niet blij mee en ik weet op dit moment eerlijk gezegd niet goed wat ik er mee moet. Ik ben boos en teleurgesteld dat het op deze manier gaat. Geloof me ik heb heus niet zo'n hoge dunk van mezelf dat ik de beste pleeg ben die er rondloopt maar ik weet wat ik kan. Het troost me dat ik niet de enige ben die hier tegen aan loopt. De pest is dat je moet doen wat CARNA wil en anders is het jammer maar helaas. Tontje en ik gaan ons nu eens ernstig beraden over welke weg we moeten inslaan en daar wil ik het voorlopig even bij laten.

Nou zoals ik al schreef, we stonden dus op het punt om mijn ouders op te halen van het vliegveld dus we verschoven onze focus maar even op hen. Back to happy!! We waren erg blij toen ze weer veilig en wel op Canadese grond waren geland en met een voorspoedige rit naar huis waren we om 17.00 weer in Lethbridge. Ze bleven 12 dagen dus tijd genoeg weer voor de kinderen met opa en oma te spelen, voor opa en oma uit te rusten en voor ons om bij te praten met hen, was hard nodig na de uitslag. Leo en Helma (oom en tante) waren "toevallig" ook in het land en na een aantal dagen waren ze ook bij ons aangeland in Lethbridge met hun huurcamper. We zijn toen met z'n allen nog een paar dagen naar Waterton geweest waar we zowat wegwaaiden door de Chinook. We waren serieus bang dat de camper misschien wel zou omwaaien, uiteraard gebeurde dat niet!! De dag erna hadden we gelukkig weer zonneschijn. Maar ja net als altijd "time flies when you're having fun"!!
Ondertussen is iedereen weer naar huis toe en kunnen we weer over naar de dagelijkse gang van zaken; vakantie houden!!!