Frustratie!!

EINDELIJK heb ik bericht gekregen van CARNA (College & Association of Registred Nurses of Alberta) na maanden wachten, maar het is niet het bericht waar ik op gehoopt heb; ik moet 4 assessments gaan doen op de universiteit in Calgary voordat ze kunnen beoordelen of ik wel in aanmerking kom voor een vergunning als verpleegkundige!!!Sinds vorig jaar september ben ik bezig met m'n Engelse taalexamen en het in kaart brengen van mijn opleiding, mensen zoeken in Nederland die wilde bevestigen dat ik inderdaad mijn opleiding succesvol heb afgerond, mijn registratiebewijs uit Nederland op laten sturen. Ik moest ook uitrekenen hoeveel uren ik de afgelopen 7 jaar heb gewerkt als verpleegkundige, kortom een heel gedoe dus. Maakt niet uit dacht ik, ik heb 2 opleidingen gehad (algemeen verpleegkundige en kinderverpleegkundige) dus ik zal wel een heel eind goed zitten. Maar daar denken ze helaas iets anders over hier.
Citaat: On review of your file, it could not be determined that you currently possess the knowledge and skills (competencies) expected of an Registered Nurse in Alberta.
Kortom; we weten niet of je wel competent genoeg bent om hier te werken als verpleegkundige.
Daarom moet ik die 4 assessments (het maximale) doen voor;
*algmene verpleegkunde
*pasgeborene
*kinderverpleegkunde
*psychiatrische verpleegkunde
Het feit dat ik al 10 jaar op de kinderafdeling heb gewerkt als verpleegkundige leggen ze doodleuk langs zich neer. Ik weet dat het ook geen zin heeft om bezwaar te maken bij CARNA want dan zeggen ze gewoon: als je zoveel ervaring hebt dan zijn de assessments ook niet moeilijk, wat dus bij Annemarie gebeurd is.
Weet je, het feit dat dit zo zou lopen had ik al verwacht dus dat is ook niet wat me zo frustreert maar wel het feit dat wij onze permanente verblijfsvergunning in Canada hebben gekregen op basis van mijn diploma en werkervaring en Tontje en de kids zijn eigenlijk dus met mij mee gekomen. Tontje hoefde "alleen maar" een nieuw rijbewijs te halen en kon gaan solliciteren en ik moet door deze hele kermis heen voordat ik uberhaupt in aanmerking kom voor een vergunning om te mogen werken.
Alle verpleegkundigen moeten ieder jaar in augustus een nieuwe vergunning aanvragen om te mogen blijven werken, dit kost hen $500 per persoon per jaar (kun je je voorstellen hoeveel geld er dan binnen komt). De regels zijn per provincie ook nog eens anders, het zou in  Britisch Colombia  makkelijker zijn om aan het werk te gaan dan hier bijvoorbeeld. Ook zijn ze de laatste jaren strenger geworden terwijl ze wel een te kort hebben aan verpleegkundigen.
Stel dat ik in het beste geval alle assessments goed doorloop dan moet ik daarna nog een examen afleggen (hetzelfde examen wat je moet maken aan het einde van je opleiding) dan krijg je een tijdelijke vergunning om te werken als je dan een baan hebt gevonden en je werkgever geeft je na verloop van tijd een positieve referentie DAN krijg je een definitieve vergunning.
In het slechtste geval dan kom ik slecht uit de bus bij de assessments en moet ik eerst nog een hoop aanvullende opleiding gaan doen voordat ik dat examen mag maken. Maar goed daar gaan we nog maar even niet vanuit.
Ik moet eerst zorgen dat die assessments ingepland gaan worden (dat zal ook pas over een paar maanden zijn) en me daarop gaan voorbereiden. Ik heb van een vriendin al 3 dikke boeken mogen lenen, daarnaast wil ik gaan kijken of ik hier een aantal dagen kan gaan meekijken in het ziekenhuis (op ieder vakgebied). Geen tijd om uit m'n neus te peuteren dus!

Hollands bezoek

Janske voor haar einduitvoering van Jazz dance

Ja ja ja, ik weet het, het is veel te lang geleden dat ik iets van me heb laten horen. Ik zal de schuld maar geven aan de zomer, die eindelijk is gekomen. Het leek wel of die had gewacht op het meterologische begin van de zomer, 1 juli dus. Vanaf die tijd is het werkelijk bijna elke dag 25-30 graden geweest en aangezien we daar even op hebben moeten wachten genieten we er nu ook optimaal van. Dus iedere vrije minuut zijn we buiten, iets wat eigenlijk helemaal niet Canadees is want verder hoor en zie je niet heel veel mensen buiten zitten of kinderen spelen. Overdag niet maar 's avonds ook niet, snappen wij nog steeds niets van.

Op 2 juli zijn ons pap en mam hier gekomen voor vakantie, erg gezellig geweest voor iedereen. Janske en Sarah hoefden niet te wennen aan opa en oma maar voor Wies was het toch even "de kat uit de boom kijken". Doordat ze bij ons in huis logeerden was de nieuwigheid er toch snel af en riep ze ook de hele dag "opa" of "oma". Ze hebben er erg van genoten en het feit dat ons mam bijna elke dag iets uit haar koffer tevoorschijn toverde (snoepjes of klein cadeautje) vonden ze natuurlijk helemaal super.

Sarah werd op 5 juli 5 jaar en daar heeft ze eerlijk waar het hele jaar al naar uitgekeken. Ze moest zoooooooo lang wachten voor haar gevoel en ze maakte er ook een heel ding van want als ze 5 werd dan: ging ze naar de basisschool (terwijl ze nog bijna 2 maanden moet wachten) kreeg ze nieuwe tanden (warempel, er braken 2 kiezen door van het weekend) kreeg ze oorbellen (maar nu wil ze nog even niet) ging ze in het grote bed slapen en ZONDER fopspeen (zonder problemen gelukkig) en last but not least, ze zou 5 cadeautjes krijgen, daar heb ik me dan maar mooi aangehouden om de magie in stand te houden. Ze was echt jarig, de kroon moest de hele dag op en haar feestjurk ging niet uit, ondanks de bijna 30 gr. en dat de andere kinderen in het zwembad zaten, Sarah wilde niet!!!!

Met ons pap en mam zijn we nog 4 dagen naar BC geweest, naar Elko en Kimberley om precies te zijn, toch weer wat meer gezien van Canada en met z'n allen in de camper had ook wel iets. We hebben ons goed vermaakt.

De tijd dat ze weer het vliegtuig naar NL moesten nemen was er natuurlijk veel te snel.

Ik zal de volgende keer foto's van hun bezoek aan ons posten en van de tuin waar ze allebei heel hard aan gewerkt hebben, ik denk dat ze erg gepaseerd zullen zijn als ik dat niet vermeld, he pap ;)!!!