Dagje Waterton

Speeltuin in Waterton

Cameron Lake, de besneeuwde berg ligt in Amerika

Luna, Janske en Robin

Een picnic plaats langs de Akamina Parkway

Anja, Wies en Sarah aan het vissen

Onverwacht bezoek

Sunset at Waterton Lake

Gisteren (1 augustus) was het een Civic Holiday, deze dag staat voor het afschaffen van de slavernij in het Britse Rijk, en in Alberta ookwel Heritage day genoemd.  Maar goed dat hield dus in dat het een "long weekend" was, iets wat hier nogal regelmatig te doen is en dus iedereen erop uit trekt. Ook wij dus. Samen met Harry, Anja, Robin en Luna gingen wij naar Waterton Lakes National Park, anderhalf uur rijden hiervandaan en het ligt vlak boven de grens met Amerika.  Het plan was lekker aan het water zitten en dan ergens BBQ-en. Nou daar aangekomen moesten we al in de rij gaan staan om het National Park in te kunnen want onze jaarpas was verlopen, op zich niet zo erg maar die rij betekende wel dat het dus druk zou zijn. Het plaatsje Waterton is niet zo heel erg groot, er staan heel veel zomerhuisjes en als er in de winter 1000 inwoners overblijven zal het veel zijn, een toeristenoord dus.

Eenmaal bij het meer stappen we uit, maar het waait er toch hard. De temperatuur ligt tegen de 30 graden maar van de wind die van het meer (met gletsjerwater) afkwam kregen we kippevel. Nou dan maar een ander plekje zoeken. We kwamen uit bij de speeltuin met spray-park, helemaal goed, genoeg te spelen voor de kids en een picnic-tafel voor ons. Af en toe kregen we een gratis douche doordat de harde wind het water van het spray park naar ons toe waaide maar dat mocht de pret niet drukken. Rond een uur of 4 zijn we over de Akamina Parkway gereden om een picnic plaats met BBQ te zoeken maar helaas alles was bezet, vandaar zijn we dus maar even naar Cameron Lake gegaan maar daar had je ook al van die Hollandse taferelen, superdruk en nog net niet dubbelparkeren. Dus we hebben een 15 min. rondgelopen en ons voorgenomen een keer terug te komen als die "toeristen" weer weg zijn. Op de terugweg naar beneden hadden we de mazzel dat er net mensen weg waren gegaan bij een picnic plaats dus als de wiedeweerga onze spullen uitgepakt zodat we konden gaan eten. In Canada heb je op nogal wat picnicplaatsen een BBQ erbij staan, het enige wat je dan hoeft te doen is hout mee te nemen en je kunt BBQ-en, ideaal. Even later kwamen er een auto de parkeerplaats opgereden; ze waren zo vriendelijk om even te waarschuwen dat er een beer was gezien verderop!!!!

Nou dachten we nog, da's ook mooi, waar komen die op af??? Inderdaad, ETEN!! Maar goed, de kinderen extra in de gaten gehouden, we zaten namelijk bij een riviertje waar beren dus ook  op af komen. We waren al zowat klaar met eten, samen met de kinderen nog even wat marsmellows bakken en de mannen stonden op het strandje koffie te drinken als Anja ineens roept; Beer, een beer!! Eerst dacht ik nog " ja haha!" omdat de kinderen dat ook steeds voor de grap zeiden maar aan de reactie van de mannen en de andere mensen die daar rond liepen zag ik dat het echt was. Gelijk de kids bij elkaar verzameld en naar de auto gelopen. Kinderen in de auto gezet en ik bleef in de deuropening kijken waar die beer was en heen ging. En Tontje maar foto's maken (jaja op afstand met de telelens). Het was een jonge beer en niet in ons geinteresseerd, hij was het riviertje overgestoken naar onze picnic plaats en liep daar langs de waterkant verder. Ondanks dat wij nog het een en ander op de tafel hadden staan toonde hij daar helemaal geen intresse in. Pfffff, dat liep goed af, de adrealine stroomt dan toch wel even rond. De kinderen vonden het allemaal wel spannend en indrukwekkend maar voelde zich veilig in de auto, ze kwamen er daarna echter niet meer uit!! Wat een avontuur!

Dit is overigens wel pas de 2e keer dat wij een beer hebben gezien sinds wij hier in Canada wonen, bij ons zie je ze al helemaal niet en in de bergen moet je ze maar net treffen,

of misschien toch maar niet??!!

Om 21.30 waren we weer thuis, het was een erg gezellige dag geweest!!!