Houdoe!!!

Hoewel ik ondertussen al in Nederland weer op de bank zit doe ik eigenlijk nog net of dat dit mijn laatste blog in Canada gaat worden. Dit was eigenlijk mijn planning maar zoals iedereen zal begrijpen is het afgelopen week gewoonweg veel te druk geweest.

Even terug dus naar vorig weekend. We hebben op zaterdag 24 november geluncht bij vrienden en wat ingepakt. De nacht die volgde was onze laatste nacht in ons eigen huis. Zondags zijn we begonnen met het afbreken van onze bedden en het inpakken van die laatste spullen. Uiteraard heb ik toen ook onze koffers al ingepakt zoals die mee zouden moeten in het vliegtuig. Vanaf die dag zijn we bij vrienden die een paar straten verder wonen gaan slapen. We hadden het geluk dat zij een riant huis hebben met extra slaapkamers die ze verhuren, er staan echter 2 van de 3 kamers leeg dus daar mochten wij komen logeren, mazzel! Ons Janske kon nog gewoon haar bus nemen naar school, Sarah kon met gemak naar haar school gebracht worden.
Maandagmorgen tegen 9 uur werd onze container gebracht, we hadden een 40ft besteld en ze brachten inderdaad een 40ft maar dan een highcube, een extra hoge dus. Meer ruimte dus, helemaal super. We hadden 48 uur de tijd om de container te laden, daar betaalden we dan wel wat extra voor maar anders hadden we maar 2 uur gratis. Nu hadden we tijd zat en konden op ons gemak bekijken hoe de inboedel er het beste in kon. Dus zo gezegd zo gedaan, we moesten zelfs dinsdagavond nog haasten om onze spullen er allemaal in te krijgen, nou ja haasten, de kinderen werden zeeeeer ongeduldig dus dat voerde de druk aardig op! Tjongejonge wat heb je toch een hoop rommel!

Tontje loodst de vrachtwagen de oprit op

Nog helemaal leeg.....maar niet voor lang

De pick-nick tafel dient als opstapje

Dennis en Sarah zetten alles op z'n plek, Sarah vondt het erg interessant

De laatste spullen erin en vastzetten

 

We verwachtte dus dat de container op woensdagmorgen weer tegen 9 uur opgehaald zou worden. Tontje had met een kennis afgesproken dat zijn camperunitje er met een heftruck ingezet zou worden. Komt de chauffeur dus gewoon niet opdagen....!!! Tontje gebeld, de chauffeur zou er rond 11.00 zijn, nou daar zit je dus met je strakke planning, die kerel met zijn heftruck had uiteraard ook weer andere plannen. De chauffeur zei in eerste instantie nog...ik kom de container vandaag wel een keer ophalen?! Dacht het dus van niet zei Tontje, dan stuur ik jullie de rekening. Als wij namelijk langer de tijd nodig hebben betaal je $80 per uur! Jullie dan ook. Afijn om 11.45 was de goede man er en konden ze het camperunitje er in gaan zetten. Hehe, weer iets afgerond. Aan het einde van de middag werd ook de pickup truck van Tontje opgehaald, dus dat was ook klaar.

De kleine camperunit past er ook nog in en de container zit vol!

De pickup wordt opgehaald

Even goed vastzetten en klaar voor vertrek

 

Toen was het nog tijd om te poetsen, pfffff. Het was me toch een bende, na goed opgeruimd te hebben was het al meer te overzien. Daar ben ik dus woensdag en donderdag mee in de weer geweest. Tussendoor moesten we nog op school bij Sarah afscheid nemen, haar klasgenootjes waren zeer onder de indruk van het feit dat Sarah met het vliegtuig naar Nederland ging om daar te wonen. Als traktatie deelde ze pepernoten uit die ze erg lekker vonden. Janske kreeg vrijdags ook nog een zak pepernoten mee naar school, die regelde zelf verder haar afscheid. We hebben haar vrijdagmiddag van school opgehaald om haar rapport op te halen en afscheid te nemen van haar juf.
Vrijdagmiddag om 12.00 was de deadline voor de overdracht van ons huis, alles verliep erg vlot dus we zijn weer dakloos. Ik blijf het altijd vreemd vinden om je huis zo leeg achter te laten wetende dat dat de laatste keer is dat je daar bent. Maar ik moet eerlijk zeggen dat de hele afgelopen week een beetje op de automatische piloot is gegaan, je hebt gewoonweg geen tijd om erbij stil te gaan staan wat er allemaal gebeurt,  stel je voor waren we nu nog aan het inpakken.
Vrijdagmiddag moesten we nog naar de bank toe want de advocaat had uiteraard nog een cheque voor ons na het overschrijven van het huis. Dit geld willen we uiteraard naar Nederland hebben en zoals jullie weten moeten wij hiervoor in hoogst eigen persoon bij de bank aanwezig zijn.
Iets voor vijf belde ze dat ze het geld ontvangen was en dus naar Nederland kon. Wij daar naar toe maar dit verliep natuurlijk weer alles behalve soepel. Omdat het een groter bedrag was moest dit via een speciale rekening in Toronto....maaaaaaar.........Toronto loopt 2 uur voor op ons en waren uiteraard al gesloten. Dus er werd helemaal niets meer verstuurd!!! Damn! Als het bedrag in kleine porties wordt opgehakt kunnen ze het wel zelf versturen maar dan werden het meerdere transacties in plaats van 1. Nou dat wilde wij niet, het ging eerder dit jaar al mis dus we wilde niet het risico lopen dat het nu vaker mis kon gaan. Wat nu? We konden gelukkig een blanco formulier ondertekenen zodat we al wel opdracht gaven om het bedrag op maandag in 1 keer, via Toronto, over te maken en dan hoefde we er niet perse te zijn. Dit hele gedoe duurde weer ruim een half uur. Ik vroeg of ze me als bevestiging een email wilde sturen, dat kon maar dan moest ik eerst weer op papier toestemming geven dat de bank mij mocht emailen?! Van sommige dingen probeer ik niet eens de logica in te zien.
Vrijdagavond hebben we het nog gezellig gemaakt met onze vrienden waar we logeerden, was erg leuk!

Alle kinderen samen op de bank een 3D film aan het kijken

 

Laatste ontbijt in Canada

Familie Bidarian bedankt!!

 

De volgende ochtend was het douchen, koffers dichtmaken, ontbijten en wegwezen. De koffers hadden we niet eens gewogen, we zouden het wel zien op het vliegveld. Beth had pannenkoeken voor ons gemaakt dus dat was een goede start van de dag. Om 10.00 reden we aan richting Calgary en we waren er ruim op tijd. Wonder boven wonder waren de koffers op 1 na goed van gewicht, die van mij was uiteraard te zwaar, even was husselen en ook die was prima, gelukkig niet bijbetalen nu.
Michael was met Matthew nog naar het vliegveld gekomen, dat vond Sarah helemaal geweldig, wat gaan die 2 elkaar missen!! Om 15.35 was het eindelijk zover het vliegtuig was klaar voor vertrek..................op naar NEDERLAND!!!!!!

Matthew en Sarah

Michael, Tontje en Janske

 

Na 2 jaar en 8 maanden kwam er een einde aan ons avontuur in Canada. Hoewel we er naar uitkijken om weer in Nederland te wonen is het toch weer een gek gevoel. We weten nu wel veel beter waar we naar toe gaan. Dat was in 2010 veel spannender en onzekerder. Het is echter nu niet zo "we gaan verder waar we gebleven zijn", we moeten echt weer opnieuw beginnen. Qua werk zijn Tontje en ik eigenlijk zo goed als onder de pannen. De contracten moeten nog getekend worden dus dan is het pas definitief. Dit zijn ook weer dezelfde banen als voor we vertrokken naar Canada. De eerste weken in Nederland zal er weer veel geregeld moeten worden dus daar hebben we nog wel een kluif aan. Wie nu denkt "lijkt net of je nooit bent weggeweest" heeft het mooi mis. In 3 jaar tijd hebben we veel meegemaakt en zijn we ook als persoon veranderd. In Nederland is iedereen doorgegaan met z'n leven maar wij uiteraard ook.
                            
                                                         Zo kwamen we aan in 2010

 

 

En zo gaan we in 2012