R U kidding me??

Tja waar zal ik eens over beginnen? Dat we nog steeds vakantie hebben? Dat we klaar zijn met de klusjes of dat het nog steeds warm is?
O nee, ik zal eens beginnen met hoe het gaat met ons. Ongeveer een maand geleden schreef ik over die verpletterende brief van CARNA, waarin stond dat ik die 7 cursussen moest gaan doen. Ik vertelde toen ook dat Tontje en ik ons erover gingen beraden wat we daarmee moesten doen. Ik wil iedereen nog bedanken voor de lieve reacties die ik daarop gehad heb, dat doet me goed. Maar het feit blijft dat ik eerst die cursussen moet doen wil ik uberhaupt als geregistreerd verpleegkundige hier aan de bak komen. Op dit moment kan ik vertellen dat ik die cursussen hoogstwaarschijnlijk niet ga doen, ik zou niet weten hoe ik dat moet rondbreien met de kinderen als ik naar Calgary moet. Het kost een hoop geld en thuis moet er ook nog flink gestudeerd worden. Maar wat dan? Tontje en ik zijn op dit moment aan het bekijken wat onze opties zijn als we hier in Canada zouden blijven of als we terug naar Nederland zouden gaan. Daar komt het gevoelsmatige natuurlijk ook bij, wat willen we? Waar en hoe zien wij onze toekomst? En ook heel belangrijk wat willen de kinderen? Iedereen zal snappen dat dit niet over 1 nacht ijs gaat en zoals ik de vorige keer al schreef Tontje moet nu erg veel werken. De dagen dat hij moet werken vertrekt hij 's morgens rond 5.00 en komt 's avonds rond 20.00 thuis, blijft dus niet veel over voor ons. Maar goed het is niet anders. We verwachten binnenkort toch wel de knoop definitief door te kunnen hakken, stay tuned dus!!

Afgelopen week heeft ons Janske haar "babysitters cursus" gehad en een "home-alone cursus". Het is hier vrij normaal dat je je kinderen die cursus laat volgen maar dat heeft meer te maken met het feit dat ouders hier veel meer werken dan bv. in Nederland. Vaak werken beide ouders fulltime en hebben de kinderen zelf een sleutel, al op jonge leeftijd. Nu hebben wij het geluk dat ik gewoon thuis ben voor onze meiden maar Janske vond het toch wel fijn om die cursussen gedaan te hebben, dus hopakee dan maar. Ze vond het erg leuk en leerzaam en kijkt ineens kritischer naar "ons huishouden".
Ze vond dat we een emergency plan moesten tekenen van ons huis, waar zijn de ontsnappingsroutes? Ze mistte ook een lijstje met telefoonnummers van alle mensen die wij kennen, de brandweer, poison-control en 911! Toen ik zei dat ze zelf dat lijstje ook kon maken was het niet meer nodig?!

Met die heerlijke temperaturen zijn we vorige week eindelijk maar eens naar het enige buitenzwembad in Lethbridge gegaan. Eerder vond ik dat eigenlijk nog maar niks omdat Sarah en Wies nog kleiner waren of omdat ik dan alleen was met 3 meiden. Maar goed, Tontje vrij, Anja en Harry mee met de meiden en wij naar het zwembad. Nou vind ik al dat preutse gedoe hier nogal overdreven dus ik ga niet met Sarah en Wies staan te emmeren in zo'n pashokje met je kleren over die vieze natte vloer. Ik kleed de kinderen gewoon op het gras om. Sarah was klaar dus die mocht alvast met papa mee, ik zou Wies even omkleden en dan ook gaan zwemmen. Binnen een paar minuten staat Tontje weer langs mij met Sarah, Sarah mocht niet in het zwembad omdat ze ALLEEN een zwembroekje aan had!!!!!! Daar zakte m'n broek werkelijk van af (gelukkig niet letterlijk dan, hahaha). Dat meen je niet, zei ik???? Yep toch wel zei Tontje, zonder bovenstukje mag ze er niet in. We hebben het hier potverdorie over een kind van 6. Nou ja dacht ik, gelukkig heb ik altijd een bikini en een zwempak bij zodat ze terplekke kunnen kiezen wat ze aan willen. Blijk ik nu toch echt maar alleen het broekje bij te hebben, zelfs niet eens het topje, aarggghhhh! Zodoende hebben we Wies weer uit haar bikini gehesen, die Sarah aan gedaan en Wies haar badpak, my god, wat een gedoe! Gelukkig hierna iedereen toch nog lekker kunnen zwemmen maar dit had ik echt niet verwacht.
De dag daarna sprak ik hierover met onze oude buurvrouw, ik vertelde dat ik hier echt verbijsterd over was en dat dit al zo'n lading legt op iets waar die kinderen zich nog helemaal niet bewust van zijn. Zij gaf de schuld aan internet en aan al die perverts die rondlopen en kinderen filmen of fotograferen. Ik snap wat ze bedoeld maar toch. Een ander voorbeeld hiervan is bv. dat er in de U.S. een flinke discussie gaande is over opsmeren van zonnebrand bij kinderen! Leraren of leiding op een kamp mogen kinderen niet insmeren met zonnebrand om te voorkomen dat ze een klacht krijgen over ongewenste intimiteiten (of ze zijn bang voor een allergische reactie!) Dit geldt overigens niet voor alle staten maar wel een aantal. Kinderen mogen dit ook niet bij elkaar doen om dezelfde reden! Waar hebben we het in godsnaam over?? Uiteraard wil ik ook niet dat er iets bij mijn meiden gebeurd maar dit is toch absurd????

Over de U.S. gesproken, volgende week als Tontje vrij is dan gaan we nog lekker een paar dagen weg naar de U.S. dus. We willen al heel lang naar de Going-to-the-sun road, die loopt door het Glacier park in Montana (dit is ligt onder het Waterton Lakes Park), dus net over de grens. Over deze weg mag je niet met een camper en is maar een paar maanden per jaar open. Het moet echt schitterend zijn. Dan slapen we een paar dagen in een hotel in Whitefish en dan weer terug naar huis dus ik hoop de volgende keer heel veel mooie foto's hiervan te kunnen posten.
Volgende week is het hier trouwens ook Whoop-up days. Het is een hele grote kermis die 5 dagen staat, daar kijken die meiden ook al heel lang naar uit.

Hier nog een paar foto's van vanmorgen uit de speeltuin;

"The monkey bar"

Janske houdt Sarah en Wies in de gaten

Speeltuinen beginnen saai te worden voor Janske

Het dek met de nieuwe siding ertegen en een nieuw hek erop

Het olympisch team van Canada

Het uitzicht vanaf mijn zonnebedje in de tuin, heerlijk!