Happy Birthday dear Wiesje!!

We zijn weer een paar weken verder en ik geniet nog steeds van de rust die ik heb nu ik niet meer hoef te studeren. Alhoewel rust, ik heb goed huisgehouden in huis, de beruchte grote schoonmaak!! Maar het is fijn om lichamelijk moe te worden. Ik merk dat alle vermoeidheid er nu ook uitkomt dus dat is goed zou ik zeggen.  O ja ik heb trouwens nog geen uitslag voor diegene die zich dat afvragen. Ik reken op 6 weken dus half juli pas. Nee ik maak me er niet druk over, ik heb er alles aan gedaan wat ik kon qua voorbereiding en ik kan er nu ook niets meer aan veranderen. Tuurlijk als ik dadelijk de brief of email voor m'n neus heb zal ik het enorm spannend vinden maar op dit moment lig ik er niet wakker van. Ons pap en mam komen 29 juni hier aan en ik hoop dat zij nog hier zijn als ik de uitslag krijg maar dat zien we dan wel weer.
Over op de orde van de dag; ons Wiesje is gisteren (17 juni) 3 jaar geworden, hieperdepiep hoera!!!! Was zo leuk om te zien, ze voelde zich zo jarig. Ons Sarah heeft die aandacht als kleine meid nooit leuk gevonden en zij was vorig jaar pas voor het eerst echt jarig met de voorbereiding, het vooruit kijken, de dag zelf enz. Maar ons Wies telde helemaal mee af tot de dag dat ze jarig was, heeft mee haar kroon gemaakt, haar cadeautjes uitgezocht. Ze riep ook; "Ik ben bijna jarig en dan wordt ik 3" (met vingertjes erbij) zo lief!! Fantaseren over wat ze dan zal vragen met haar verjaardag, samen met Sarah want die is 5 juli ook weer aan de beurt. Ik heb daar al van genoten!!
Gisteren was het dus echt zover, Joyce en Michael waren met hun jongens speciaal daarvoor uit Canmore overgekomen dus de feeststemming zat er al vanaf vrijdag in. Tontje moest helaas werken het hele weekend! Voor hem werd zijn vaderdag dus gisteren even na het avondeten afgeraffeld, geen ontbijt op bed dus voor hem.

Wies wacht rustig op wat er gaat komen

Samen met mama de taart uitblazen

Eindelijk tijd voor cadeautjes!!

Wow mama, da's een groot cadeau!!

Vet cool man, een loopfiets!

Onze mooie grote meid

Met z'n allen cadeautjes uittesten

Kijk mama nu ben ik een echte prinses!

Haar rapunzel pop was helemaal het einde

(Met dank aan Joyce en Michael, nu sta ik zelf ook een keer op de foto en film!!)

Vorige week mocht Tontje een keer mee naar school voor snackday, ik moest naar de tandarts toe. Sarah was helemaal gelukkig en papa had geluk die dag maakten ze vliegers op school dus hij mocht creatief bezig zijn.

Eerst de vlieger samen maken....

........en daarna buiten uitproberen

Zoals gewoonlijk stond er weer een belachelijk harde wind in Lethbridge dus de vlieger vloog letterlijk "all over the place", het was enorm opletten geblazen om de vlieger niet op iemands hoofd te laten neerkomen.

Zoals ik al schreef moest ik naar de tandarts. Bij de controle begin mei hadden ze 4 gaatjes bij mij ontdekt, ik snap daar niets van. Als klein kind had ik wel een paar gaatjes, daarna jaren niets (behalve vullingen verwisselen) en nu ineens 4 stuks. Hij had met zo'n mooi klein cameraatje foto's gemaakt om het te laten zien dat hij het niet uit z'n duim zoog. Nou ja wat moet dat moet dus hup vullingen erin. Er werden 2 gaatjes per afspraak gevuld dus mijn eerste afspraak was 5 juni. Het vullen van gaatjes wordt hier ABSOLUUT NIET zonder verdoving gedaan, je zult toch maar eens pijn hebben?! Maar het mooie is; zelfs voor ze de prik geven voor de verdoving in je mond smeren ze eerst wat gel om de "prikplaats" al te verdoven. Ik weet nog van de verdoving in NL, daar voel je amper iets van omdat die naaldjes zoooo dun zijn. Afijn na 15 minuten was mijn halve gezicht aan de linkerkant verdooft, ietwat lichtelijk overdreven maar de tandarts was er uiteraard blij en bedankte me in 10-voud. Hij zei regelmatig: "Thank you for being such an excellent patient, Joyce", "You're doing sooooo good", "Thank you for your patience", zonder te overdrijven!!! Ik vraag me dan toch echt af wat voor draken van patienten hij in zijn stoel krijgt??? Maar ik voelde er dus inderdaad geen bal van en 5 uur later voelde ik nog steeds niets zo lang werkte die verdoving, heel irritant en tot overmaat van ramp forceerde ik mijn kaakgewricht op een vreemde manier waar ik nu nog steeds last van heb.

Een week later, 13 juni, was het dus tijd voor de andere 2 gaatjes. Deze waren redelijk oppervlakkig en ik vroeg of hij het echt niet zonder verdoving wilde doen omdat ik de keer daarvoor zo lang verdoofd was en ik had ook nog steeds last van mijn kaakgewricht. Nee, daar voelde hij zich niet comfortabel bij maar om mij tegemoet te komen gaf hij me een kinderverdoving die maar 1,5 uur zou werken. Prima dan, deze keer was het zo gepiept en wederom zonder een centje pijn. Gelukkig was de verdoving nu inderdaad binnen 1,5 uur uitgewerkt. Zo dat was weer een ervaring bij de tandarts!

Uiteraard hebben wij hier ook het EK zitten volgen, we waren al blij dat we de eerste wedstrijd niet gezien hadden omdat dat schijnbaar zo'n afgang was geweest, maar ja, later werd het dus niet veel beter!!! Heel erg jammer! Op dat moment vonden we het niet zo erg om niet in NL te wonen, hoefden we niet weer alles af te tuigen en met z'n allen te treuren!!

For sale; Dutch facepaint, as good as new!!