En nu???

Nou en toen lag ie dus ineens voor m'n neus.....DE BRIEF!!!! We stonden op het punt om aan te rijden naar het vliegveld in Calgary om mijn ouders op te halen toen de postbode de post kwam brengen. AARRRHHGGGG.....nou toch maar snel even opmaken want de nieuwsgierigheid overwint dan toch de spanning. Nou daar gaat ie dan, eerst natuurlijk een hoop blabla die ik gauw heb overgeslagen en op helemaal de laatste pagina stond het dan zwart op wit......7 cursussen!!!! 7 van de 16 in totaal!!!! Een aantal algemene modules m.b.t. "Professional Nursing in Canada", "Theory with lab" voor de kraam en kinder en uiteraard de "Psychiatrie", F**K!!! Geen enkele uitleg over hoe ze tot deze beslissing zijn gekomen het enig commentaar is dat ik maar "gedeeltelijk aan de competentie vereiste voor een geregistreerd verpleegkundige in Alberta voldoe". Daar kun je het dan mee doen. Dan volgen er nog 5 pagina's met gezanik over welke stappen je moet gaan volgen, dus de cursussen gaan volgen en succesvol afsluiten (daar krijg je 2 kansen voor) en daarna mag je nog een keer het eindexamen schrijven voor verpleegkundigen om te laten zien dat je echt wel weet wat je doet. O ja en niet te vergeten ik moet ondertussen ook nog een keer een IELTS test doen (een Engelse taaltest) omdat tegen de tijd dat ik het eindexamen mag gaan doen mijn IELTS van 2010 verlopen is. Deze is namelijk maar  2 jaar geldig!! Wat houden die cursussen in de praktijk dan in??? Ik zal er waarschijnlijk een jaar over doen, ze kosten ongeveer $1000 per stuk en ik moet daarvoor naar Calgary toe. Nee ik ben er helemaal niet blij mee en ik weet op dit moment eerlijk gezegd niet goed wat ik er mee moet. Ik ben boos en teleurgesteld dat het op deze manier gaat. Geloof me ik heb heus niet zo'n hoge dunk van mezelf dat ik de beste pleeg ben die er rondloopt maar ik weet wat ik kan. Het troost me dat ik niet de enige ben die hier tegen aan loopt. De pest is dat je moet doen wat CARNA wil en anders is het jammer maar helaas. Tontje en ik gaan ons nu eens ernstig beraden over welke weg we moeten inslaan en daar wil ik het voorlopig even bij laten.

Nou zoals ik al schreef, we stonden dus op het punt om mijn ouders op te halen van het vliegveld dus we verschoven onze focus maar even op hen. Back to happy!! We waren erg blij toen ze weer veilig en wel op Canadese grond waren geland en met een voorspoedige rit naar huis waren we om 17.00 weer in Lethbridge. Ze bleven 12 dagen dus tijd genoeg weer voor de kinderen met opa en oma te spelen, voor opa en oma uit te rusten en voor ons om bij te praten met hen, was hard nodig na de uitslag. Leo en Helma (oom en tante) waren "toevallig" ook in het land en na een aantal dagen waren ze ook bij ons aangeland in Lethbridge met hun huurcamper. We zijn toen met z'n allen nog een paar dagen naar Waterton geweest waar we zowat wegwaaiden door de Chinook. We waren serieus bang dat de camper misschien wel zou omwaaien, uiteraard gebeurde dat niet!! De dag erna hadden we gelukkig weer zonneschijn. Maar ja net als altijd "time flies when you're having fun"!!
Ondertussen is iedereen weer naar huis toe en kunnen we weer over naar de dagelijkse gang van zaken; vakantie houden!!!