Tijd voor een terugblik!

Vandaag is het precies een jaar geleden dat we aankwamen in Canada en hier aan ons nieuwe leven begonnen, tijd voor een terugblik op het afgelopen jaar! Waar moet ik in godsnaam beginnen? Er is zoveel gebeurd en we hebben zoveel gedaan. Toen we vorig jaar Canada binnen kwamen hadden we alleen onze koffers bij, de eerst overnachting en een auto voor een week geboekt. Heel wat mensen werden al nerveus van dat vooruitzicht maar wij zouden wel zien hoe het ging en wat er op ons pad kwam. Die eerste week hotel in en uit was geen succes en we werden er niet gezelliger op zal ik maar zeggen en ja achteraf hadden we gelijk een camper moeten huren maar we hebben het overleefd. We hebben in de eerste week dat we hier waren een camper kunnen kopen in Saskatoon en vanaf 1 mei konden we in ons huurhuis hier in Lethbridge. Onze container met spullen was heelhuids aangekomen en kon 3 mei al gelost worden en na een aantal weken dozen uitpakken waren we weer gesetteld. Janske kon meteen instromen op de basisschool hier en had zodoende maar 2 weken niet op school gezeten terwijl we voorbereid waren op een paar maanden geen school. Langzaamaan begon alles weer te lopen en vonden we weer een dagelijkse routine. Na 3,5 maanden had Tontje werk gevonden en kon hij aan de slag als "erpelboer". Hij had er zin in en vond het leuk werk, hij kwam hier in de buurt bij de boeren en mocht ook naar de staten Montana en Washington in de U.S. aardappels gaan ophalen, helaas viel het werk stil in december en had hij een wel erg lange kerstvakantie. Op zich kwam dat niet helemaal slecht uit want ik had ondertussen bedacht mijn been te breken tijdens het hardlopen dus kon wel wat hulp in de huishouding gebruiken (tja niemand in Nederland voelde zich geroepen om een handje toe te steken ;) ) Toen Tontje in januari nog steeds thuis zat is hij opnieuw gaan solliciteren en kwam bij CO3 Energy terecht waar hij 3 weken heeft gewerkt. Dat liep helaas op niets uit omdat zij bedacht hadden dat Tontje een paar maanden in Saskatchewan op de prairie in zijn truck moest blijven om daar te werken. Gelukkig voelde Tontje daar niets voor en kwam weer terug naar huis. Hij is toen met het bedrijf Westcan in zee gegaan, hetzelfde bedrijf waar Dennis werkt, en ondertussen heeft hij een maand training achter de rug en is hij zelf aan de slag. Hij moet voornamelijk benzine laden in Calgary en hier de tankstations in de omgeving bevoorraden. Wat mijn carriere betreft is het nog wat stil, ik ben nu al ruim 6 maanden bezig om alles rond te krijgen wat papierwerk betreft en ben nog niet klaar tot mijn grote frustratie!!! Het komt er op neer dat mensen in Nederland moeten bevestigen dat ik daar mijn opleiding heb gedaan en aan kunnen tonen hoe die opleiding eruit heeft gezien. Wat betreft mijn opleiding tot verpleegkundige is het geen probleem, ik heb een geweldig persoon in het Elkerliek zitten die me daar mee helpt maar in Utrecht (waar ik de opleiding tot kinderpleeg heb gevolgd) wordt er een potje van gemaakt. Ze wilden me niet helpen, waren mijn gegevens kwijt, nu zijn er papieren opgestuurd maar niet compleet, AARRRGHHH!! Zeer frustrerend kan ik wel zeggen. Maar we houden goede moed en hopen op een goede afloop en misschien kan ik dit jaar toch nog aan de slag als pleeg. De meiden doen het prima, ons Janske heeft dus 2 maanden basisschool gehad en is na de zomer begonnen op de middle school en heeft het er goed naar haar zin en praat al goed Engels. Ze heeft weer nieuwe vriendinnen opgedaan maar als ze de keuze had ging ze nog vandaag terug naar Nederland. Heel begrijpelijk en ze mag daar ook zo over denken, uiteindelijk had zij er ook weinig over te zeggen toen we besloten hadden om te gaan. Ons Sarah gaat naar de peuterschool en na de zomer mag ze naar de kleuterschool voor halve dagen (zo werkt dat hier), ook zij begint al aardig Engels te praten alleen niet op verzoek en vooral niet als je kijkt, Sarah blijft Sarah! Ook zij heeft het nog regelmatig over Nederland en mist vooral onze naaste familie en haar vriendinnetje Anne! Ons Wiesje is ondertussen een hele meid geworden die goed kan praten, Nederlands wel te verstaan met af en toe een Engels woordje ertussen. Afgelopen jaar hebben we ook al bezoek gehad uit Nederland, ons pap en mam waren begin juli al hier en Ben en Nolly zijn ondertussen al 2 x geweest. Van de zomer komen ons pap en mam weer en allebei mijn zusjes komen over, YEAH!!! En de laatste ontwikkeling is dat we volgende week de sleutel krijgen van ons eigen huis!!! Hier zijn we ontzettend blij mee en kijken er erg naar uit om aan de slag te gaan en het in te richten. Dus terug kijkend kan ik zeggen dat wij trots zijn op hoe het nu met ons gaat en dat we ons hier al aardig thuis voelen. Heimwee hebben we niet maar we weten ook dat dat nog kan komen. Wat het weer betreft valt het ons niet tegen, de winter was koud ja maar de kou is heel anders als in Nederland, doordat wij hier een droge kou hebben is het veel beter te hebben. We zitten nu alleen met smart te wachten op de lente/zomer, afgelopen weekend hebben we heerlijk buiten kunnen zitten maar nu ligt er weer een flinke pak sneeuw (ik dacht dat we daar nu toch wel mee klaar waren!!) Dat was een jaar geleden trouwens ook het geval, toen was er ook een sneeuwstorm geweest op 14 april! Wij zijn benieuwd wat dit jaar verder voor ons in petto heeft, wij kijken er in ieder geval naar uit!!