Verhuizen en zo.....

My oh my, verhuizen kan uberhaupt al veel voeten in aarde hebben maar verhuizen naar een ander land al helemaal. Maar goed dit was te verwachten uiteraard en dit is niet onze eerste keer, waarschijnlijk wel de laatste.
Als eerste iedereen bedankt voor hun enthousiasme om onze terugkeer in Nederland!! Heel leuk om te lezen. Tja en voor alle mensen die wij achterlaten in Canada, wij gaan jullie ook missen!!
Nadat we te horen hebben gekregen dat de koop definitief was werd het tijd om het een en ander te gaan regelen. Ik probeer dat dan zo optimaal mogelijk te organiseren en maak dan gelijk check-lijstjes, dat werkt toch het makkelijkste vind ik. Ook maar weer een map aanmaken waarin alle papieren worden bewaard en gesorteerd om maar wat overzicht te houden. Ik heb zelfs mijn emigratie map uit 2010 bewaard dus die er ook maar weer eens bijgepakt.
Sommige dingen is met een telefoontje afgehandeld. Tontje moest zijn baan opzeggen wat ook super makkelijk gaat. Als je zegt "ik kom morgen niet meer" dan is dat zo. Maar wij doen dat netjes, dus een ontslagbrief geschreven en ruim op tijd laten weten dat hij gaat stoppen. Op 15 november is zijn laatste werkdag, dan heeft hij ook nog 2 weken om mij te helpen met inpakken.
Inpakken ja, alles moet weer verhuisd worden naar Nederland. Dat vind ik wel zonde dat dat ons zoveel geld kost eigenlijk. Om je een idee te geven op de heenweg kostte dat rond de 9000 euro. Er zijn veel persoonlijke spullen die je wil houden en toch moet verschepen. Als je je spullen wil gaan verkopen krijg je er niet meer zoveel voor terug plus je moet het dan weer opnieuw kopen. Alhoewel ze hier gek zijn van Europese spullen, kwalitatief toch wat beter dan wat je hier kan krijgen. Je hebt het al luxe als je je huis vol met Ikea spul hebt staan.
Dus het hele zooitje moet weer in een container, op de boot naar Nederland. We hadden het bedrijf, dat ons op de heenweg ook heeft geholpen, laten komen voor een offerte. Het duurde al even voor die kerel kwam opdagen en toen duurde het ook weer een tijd voor ik antwoord had. Bij de 3e keer bellen wisten ze mij te vertellen dat het maar liefst $26.000,- kost!! "Excuse me!!" Ik wilde vragen of ze op haar achterhoofd was gevallen maar hoe zeg je dat in het Engels?! Dit is ruim 2 x van wat het op de heenweg kostte. Dat gaat dus niet gebeuren. Ondertussen hadden we ook een offerte van een rederij uit NL gekregen en die konden het voor de helft doen, heel wat beter dus. Enige minpuntje is dat we dan wel alles zelf moeten doen; inpakken, container inladen en uitladen. Maar ja dat is dan maar zo! Zoals ik al zei Tontje is de laatste 2 weken vrij dus dat moet te doen zijn. Het ding is natuurlijk dat hij zijn pick-up MET de camperunit ook naar Nederland wil verschepen en dat maakt het wat ingewikkelder.
We hadden vorige week ook een afspraak met de bank om te vragen of wij onze bankrekening voorlopig nog even mogen aanhouden en hoe we geld kunnen overmaken van Canada naar Nederland. Met bankzaken zijn ze hier nog hopeloos ouderwets. Je bankrekeningnummer houdt je absoluut geheim, je kunt niet zomaar geld storten op iemand anders zijn rekeningnummer, je betaalt veel met cheques en online bankzaken is alleen voor gas-water-licht zaken. Als je geld wil overmaken van Canada naar Nederland moet dat in hoogsteigen persoon. De vorige keer dat we dat gedaan hadden (nadat we onze camper hadden verkocht) was het mis gegaan en waren ze ons geld zelfs kwijt!! Allemaal goed gekomen maar dit wilde we dus vantevoren geregeld hebben. Onze vraag bij de bank was dus; kunnen we iets regelen zodat we niet perse hier aanwezig hoeven te zijn om dat geld over te maken, aangezien vrijdags de overdracht is en we zaterdags vliegen. Ja het was misschien wel handig geweest als we een paar dagen later hadden gevlogen maar dat is niet zo.
Daar had de financieel adviseur geen antwoord op dus die moest met de manager gaan praten. Want dit hadden ze nog nooit aan de hand gehad. Zij kwamen met de suggestie; laat de advocaat (waar de overdracht van het huis dus gebeurd) direct het geld overmaken naar Nederland! Prima idee, dus ik belde gisteren naar de secretaresse van de advocaat met de vraag of ze het geld wat vrij zou komen uit ons huis naar Nederland kon overmaken??? Stilte aan de andere kant van de lijn........................"Euh, dat hebben we nog nooit gedaan"......................(weer stilte)................Ik moest echt vragen of ze nog aan de lijn was en ik hoopte eigenlijk dat ze zou zeggen; maar ik ga het voor je uitzoeken. In plaats daarvan vroeg ze; "Hoe moet dat?" Ja HALLO!! Weet ik veel, via de bank misschien?! Ik heb haar het telefoonnummer maar gegeven van de financieel adviseur die wij bij de bank hadden gesproken, overleg maar met haar. Dat zou ze gaan doen. Vandaag belde ze terug, ze zouden het onderling regelen met de bank, prima!! Zolang het geld naar Nederland komt vind ik het prima, o ja, het kost wel $80 voor het overschrijven. Ach ja dat is dan maar zo! Ik moest er wel om lachen, deze secretaresse zei serieus "we maken het altijd over naar een bankrekening in Canada", "nou, dan heb ik je een uitdaging gegeven" zei ik. Ze kon er niet mee lachen, hahaha!
Dat zijn dus een beetje onze verhuisperikelen, voor de rest verloopt het verder prima hoor!


Naast het plannen van een verhuizing moet er dus ook afscheid genomen gaan worden. Afgelopen weekend kwamen Joyce, Michael, Matthew en Lucas nog een laatste keer logeren. Was erg gezellig, de kinderen vinden het helemaal super, daar heb je eigenlijk het hele weekend geen omkijken meer naar. Hoewel we bijna 4 uur bij elkaar vandaan wonen zijn ze toch regelmatig op bezoek geweest bij ons en wij bij hun. Sarah en Matthew zijn echt goede maatjes van elkaar en ze zullen elkaar zeker gaan missen. Leuk om dan de foto's van hieronder te zien, van nov. 2012 en april 2010

November 2012

 

April 2010

 

Deze 2 kornuiten zijn wel het meeste veranderd in de afgelopen jaren, ook zij kunnen het goed met elkaar vinden maar ze ik kreeg ze niet samen op de foto, dus dan maar zo!

Wies en Lucas November 2012

 

April 2010

 

Vorige week woensdag was het eindelijk tijd voor Halloween, daar gaat het hier al weken over.

Ieder had voor zich allang bedacht hoe ze verkleed wilde gaan. Janske ging als "pink lady" (uit de film Grease), Sarah als Mega Mindy en Wies als fairy (elfje dus). Zo gezegd zo gedaan, ieder was superblij met hun kostuum. Grappig trouwens om te zien dat het in Nederland steeds meer gaat leven. Alleen iedereen zie je daar als een of ander horrorfiguur verkleed terwijl dat hier veeeeeeeel minder is. Kinderen (en volwassenen) kleden zich gek of juist mooi maar je ziet niet zoveel spoken, heksen of andere geestverschijningen. De huizen worden wel versierd met heel veel pompoenen, grafzerken, skeletten, spinnewebben en ga zo maar door.

 

 

Het meeste kijken de meiden uit naar het "Trick & Treat" gebeuren. Minder favoriet bij mij, want wat moeten ze toch met al die snoep!! Tja je begrijpt dat die meiden het probleem niet zien. Dus ja, vroeg op de avond toch maar een half uurtje langs de deuren gegaan, ze vonden het geweldig. Hieronder zie je de opbrengst daarvan.

 

 

 

Dit filmpje was gewoon te leuk om niet op ons blog te zetten. Janske leert Sarah en Wies allerlei dingen aan, soms heel vervelend en soms gewoon heel hilarisch! Hier heeft Janske ze geleerd dat ze zeggen; "Oh my gosh, I think I broke my nail" (met handgebaartjes erbij)

 

De dames kunnen overigens erg goed Engels en zijn zo goed als tweetalig. Ze gooien het door elkaar heen als ze tegen mij praten en als ze samen spelen is het bijna altijd in het Engels. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat ze tijdens de zomer het wat kwijt zouden raken maar het leek alleen maar sterker te worden, vooral ook bij Wies. Ze zien op tv ook alleen maar Engelse dingen en Janske en Sarah spreken op school ook alleen maar Engels. Janske vertelde ook dat ze op school in het Engels denkt, er gaat dan een knop om. Soms spreken ze zelfs krom Nederlands omdat ze het vertalen vanuit het Engels. Hopelijk kan ik het Engels in Nederland toch wat er in houden, voordeel is dat DVD's bijvoorbeeld op taal in te stellen zijn.  Bij mezelf merk ik ook dat sommige dingen makkelijker in het Engels te zeggen zijn of het komt als eerste in het Engels op. Tontje vindt het weer lastig om goede zinnen te maken in het Nederlands en moet daar soms echt over nadenken.

Toch mooi dat we dadelijk met een extra talenknobbel weer in Nederland wonen!!